7.20 ADA VAPURU

Yolcular oldu mu hayatında köprüler kurduğun
Düşünürken vapurunda adanın
İşte o an geldiğinde
O hüzünlü dönüş yolu
Toplarsın tasını tarağını, kitabını
Koyarsın bavuluna
Çıkarsın yeni bir yola
Yeni bir yolcuyla
yolcu....

Bu sabah ada vapuruna bindim İstanbul'a geliyorum saat sabahın 7.30'u..
Aradan geçmiş onca zaman
Bahar yerini bırakmış yaz'a kışlıkçılar da yanı başlarında tanıdık tanımadık yazlıkçılarla....

Evet bu yollardan bu vapurlardan kimler gelmiş, geçmiş.....

Kim kimin tarafından ne kadar sevilmiş sevilmemiş
belki işin EN acı yanı kimseler de bilmemiş....
Ya da bilmiş de bilmemezlikten gelinmiş...
Kimler tasını taragını toplamiş koymuş bavuluna çıkmış yeni bir yola...

Yollar aynı da ya yolcular...

Bırakıp gidenler. gidipte geri dönmeyenler...
Kimse yolun sonunu düşünüp de başlangıca adım atmıyor ki
Yaşıyoruz sadece başımızdan geçenleri bir bir..
Evet gerçek olan birşey de var ki o da hıç bir şey göründüğü gibi de değil.

Evet gitmek istersin gidersin dönmek istersin dönersin,
Bitrmesi gerekir biter belki de yeniden başlar birgün bitenler..
Eskisi gibi olur, olmaz kimbilebilir yaşamadan..
Bu yollar olduğu müddetçe yocuların da eksik olmayacagı bir gerçek...

Bırakalim giden gitsin gelen de gelsin.
Vapur yine aynı saatte aynı yerden kalkıyor zaten.........

Mahmure Vaizoğlu
m.vaizoglu@mynet.com