(Fonda Yansımalar- Pervane)

Ben seçimimi yaptım!

Nasıl oluyor da insanlar sevmeye, gülmeye, eğlenmeye, dans etmeye bir türlü vakit bulamaz, hep bunlar için yorgunlarken, kavga etmek için geniş zaman ayırıyor ve hiç bıkıp usanmıyorlar?

Bense kavgalardan yorgunum. Hayatın renklerini görmeye çalışmak varken küçük insanların kavgalarına şahit olmaktan, bu kavgaların ortasında kendimi bulmaktan yoruldum. Hayatın, hep bir mücadele demek olduğunu kabul ediyorum. Hiçbir şey çabalamadan önümüze servis edilmiyor. Edildiğinde de aynı tadı vermiyor. Ama bu bambaşka. Bu düpedüz hayatı harcamak, zamana ihanet. Kavga ile geçirilecek kadar mı anlamsız hayat? Yoksa bir türlü hayatla olan kavgalarını kazanamadıklarından mı isyanları?

Oysa bilmezler mi hayat kavga etmez, kimseyi beklemez, akar gider? Yolu bellidir. Durmaz. Değiştirmez akışını. Nasıl çizildiyse öyle akar gider. Tadına varmak veya heba etmek küçücük bir seçimden ibarettir sadece. Her zaman hayat neşe dolu akmaz. Çok sancılar yaratır insanın kalbinde, ruhunda. Kararır hayat nehrinin yüzü. Yan yana akan pek çoğunu da karartır yansıması. Akışına bırakmak ya da boğulmak da bir seçimdir. Kavgalar boğar insanı. Tüketir. Kalbini kemirir yavaş ve derinden. Bir gün gelir hissetmez olur insan. O noktadan sonra seçimler de anlamsız olur. İnsan kalbini koymadan ortaya bir seçim yapabilir mi ki?

Benim hayatım çok değerli. Çevremdekilerin hayatı da zamanı da değerli olmalı ki hayatımın nehri kararmasın onların yüzünden. Buna katlanamam, katlanmam. Ben aydınlık akmalıyım ki ışık saçayım. Nehrim daha yolun başında ve yapacak çok şeyimiz var birlikte. Seçimimi yaptım ben.

Pelin Bingöl