...değilim!

-Uyandın mı bebeğim!
-Kimsin?
-Asıl kahraman!

Nasıl izin veriyorsun söyle aklımın bu cüretkâr gezintilerine?
Nasıl sevebiliyorsun hâlâ beni ve ben seni seviyorken, nasıl sevebiliyorum başka birilerini
ve hep sana dönüyorsam;
nasıl?

Sevmediğim için mi!?

Yasak elmalarla mı dolu benim hayallerim?
Rüyalarım neden bu kadar karışık söyle?
Uykularım neden karışık?
Ruhum neden çok kişilikli?
Düşüncem neden çok renkli?

Neden senden başka hiç kimse anlamıyor beni?
Neden senden başka hiç kimse sevmiyor senin sevdiğin gibi?
Neden?
Neden kaldıramıyor hafifliğini ruhumun hiç kimse?
Neden taşıyamıyor ağırlığımı?
Nasıl yanımda olabiliyorsun her defasında
ve bu gidip gelmelerim arasında, nasıl karışmadan ve bu kadar sakin durabiliyorsun, anlatsana?

Söylemediğim için mi!?

Aslında hiç bir yere gitmiyor muyum ben ve dönmüyor muyum dolayısıyla?
Bu yüzden mi?
Bundan mı rahatlığın aslında?
Bana tanıdığın bu sınırsız özğürlükte, istediğim gibi oynayabilmem için kurduğun bu oyun alanında, bu gizli bahçede, kaybetmekten korkmuyor musun hiç beni?

Bilmediğin için mi!?

Hiç düşünmüyor musun, bir gün biri alıp da gitmez mi senden beni?
Zeminlerimde depremler yaratmaz mı şiddetli?
İçimde yangınlar başlatmaz mı?
Beni benden etmez mi?
Kesmez mi nefesimi?
Ayaklarımı yerden kesmez mi?
Korkmuyor musun?
Aklına getirmiyor musun hiç başka ihtimâlleri?
Bu kadar mı güveniyorsun kendine?
Ya da bana?

Aşık değilim sana!
Sen uyansana!..

Yasemin Pulat
info@yaseminpulat.com.tr