Hayat vesairelerden ibaret değildir.

“Vesaire vesaire” filmini seyrettikten sonra bir düşüncedir aldı beni derin derin…..

Aşkın yaşı var mıdır yok mudur? Bunu sorgulamak değil tabi ki işimiz.

…

Ne zaman, nerede, kimi yakalayacağı belli olmaz. Ateş düştüğü yeri yakar. Bu yüce duygunun karşısında tabi ki saygı ile eğilmek gerekir.

Bazen en aciz anında bazen de en mutlu olduğun bir zamanda , bilerek ya da bilmeyerek
seni alır götürür….

Film orta yaşlı bir adamın genç bir kıza -karşılığı da olan- aşkının hikayesini anlatıyordu,Marmaris’in mavisinin yeşile dönüştüğü muhteşem renkleriyle iç içe.

Ben hiçbir şeyde peşin hükümlü olmamak gerekliliğini öğrendim.

Geç oldu ama öğrendim…

Gazeterlerde,magazin sayfalarında okuduğumuz gibi tam tersi de olabilirdi. Orta yaşlı bir kadın, genç bir adamla karşılıklı büyük bir aşk yaşayabilirdi. Olamaz mıydı?Olurdu tabii…

Yaşanacaklar yaşanmalı ve herkes kendi kararını kendi vermeli; tabi sonucuna da katlanarak….

“Akacak kan damarda durmaz der” büyükler… Kanlar akar yerini de bulur.

İki kişi arasında yaşanan aşk özeldir.Her yönüyle aşk onlara aittir. 3.ye ne düştüğünü herkes bilir, ama yorum yapmaktan, yargılamaktan da kimse geri durmaz.

Hangisi yanlış hangisi doğru kim bilebilir arkadaşlar?
Bu sular öyle hızlı akar ki bazen sen bile farkında olmadan sürüklenir gidersin peşinden.

Durdurabilecek bir güç varsa bunu bilen bize de açıklasın diyorum; zira olmadığını bilerek….

Mahmure Vaizoğlu
m.vaizoglu@mynet.com