SEN OLSAYDIN YAPMAZDIN BİLİYORDUM

Anımsıyor musun yeni arabanı ödünç alıp çarptığım günü?
Öldüreceğini sanmıştım beni, öldürmedin oysa,
Anımsıyor musun seni zorla sahile götürdüğüm,
Yağmurun yağacağını söylediğin ve yağmurun yağdığı günü
‘söylemiştim sana’ demeni beklemiştim, demedin oysa.
Anımsıyor musun kıskandırmak için seni başka oğlanlarla oynaştığım
ve senin kıskandığın günleri?

Terkedeceğini sanmıştım beni, terketmedin oysa.
Anımsıyor musun çilekli pasta düşürüp arabanın paspasını kirlettiğim günü?
Tokatlayacağını sanmıştım beni, tokatlamadın oysa...
Anımsıyor musun dansın resmi giysili olduğunu söylemeyi unuttuğum
ve senin kot pantolonla geldiğin günü?
Bırakacağını sanmıştım beni, bırakmadın oysa.
Evet,
Yapmadığın çok şey vardı.
Ama dayandın bana
sevdin
Ve
korudun beni...
Çok şey vardı
benim de senin için yapmak istediğim,
Viet Nam’dan döndüğünde

DÖNMEDİN OYSA.

Evet hayatta temel olan tek şey şu anı yaşıyor olmaksa eğer
dün için ağlamakla zaman harcamamak gerekir .
Geçip gitmiştir dün, yarınsa yeni bir gündür ...
Giden zamanın ardından yakınmakla geçirmek yerine
önce kendimizi sonra da başkalarını
bağışlamayı öğrenmeli
ve de denemeliyiz diyorum ben
keşkeleri yaşamamak adına...

Mahmure Vaizoğlu
m.vaizoglu@mynet.com