Pazar günü Meriç’le buluşmaya Mühendishane’ye gittim. Hadi karışıklık olmasın diye tam adını söyleyeyim (aynı isimde başka bir yer daha varmış da) İTÜ Park-Mühendishane ya da bilinen adıyla Mimoza Kültür Sanat.

Kahvaltımı hazırlamadan önce gazetelerimi aldım. Kendime tereyağında güzel bir yumurta yaptım. Sonra gazetelerimi okuyacağım diye kanepeme yerleştim. Fakat o ne?
Güneş camımdan içeri öyle davetkar süzülüyor ki...
Evde kalmak mümkün mü?

Şööööle yeşillikler içinde bir yerde atsam kendimi...
Meriç’i arayıp; “Hadi Mimoza’ya gidelim” dedim.
Burayı bana Meriç tanıttı. Halbuki defalarca önünden geçmişimdir. Hyatt’ın karşısında İTÜ Taşkışla binasının hemen yanında yeşil neonlarla Mühendishane diye yazar.
Hiç girmemişim.

Dışarı çıktım, havadaki sabah serinliği henüz dağılmamış.
Nefis bir sabah...
Sokağımdan caddeye doğru yürürken, sokağıma alıcı gözle baktım...
Meğer yol üzerinde çiçek açmış biri sürü ağaç varmış, bir sürü sarmaşık, ilk kez alıcı gözle bakıyorum ya birinin zambak olduğunu çıkarabildim ama diğerleri?
Bu konuda anneanneme tapardım. Her çiçeğin ismini, nasıl yetiştirileceğini, ona nasıl davranılması gerektiğini öyle güzel anlatırdı ki!
Şimdi ben hiç birinin adını bilmiyorum, evimde sadece sardunyalarım var, bir de adını yine bilmediğim ve hangi köşeye koysan kurumayan inatçı bir orman bitkisi.

Mimoza’ya girdiğimde ortalıkta kimsecikler yoktu. Sadece iki çift tenis kortlarında tenis oynuyordu. Oynayan çiftlerden biri de hoca ve öğrencisiydi. O sessizlikte duyulan tek şey hocanın tekdüze sesiydi. “Evet, bir adım önce çık, çok güzel, vur, evet, bir daha...”
Bir süre onları seyrettim. Meriç geldi. Gazetelerimizi alıp hamaklara geçtik.

Burası tam kurtarılmış bölge. Taksim’in ortasında resmen bir vaha. Perşembe ve cumartesi akşamları Türkiye’nin en ünlü tango hocalarından biri olan Ahmet Dündar’ın düzenlediği tango geceleri yapılıyor. Latin, flamenko ve sirtaki gecelerinin yanında oriental blues grubu Luxus da 15 günde bir sahne alıyormuş. Hem geniş bir pist var, hem de açık havada dans ediliyor. İnsan daha ne ister ki?

Sahibi Kayhan Bey’e “Burası harika bir yer, neden tanıtmıyorsunuz” dediğimde, başını ağır ol dercesine sallayıp “Bilen gelsin” diyor.
Evet evet, burası böyle güzel. Güzel ama ben anlatmadan duramam ki...
“Meriç” diyorum “Ben dayanamayıp burayı anlatan bir yazı yazacağım galiba.”
“Yaz” diyor.
Korkarım ben her akşam iş çıkışında burada alacağım soluğu....
Kayhan Bey bıkacak benden...

Meraklısına; 0.212. 292 95 63
Taşkışla Cad. No:1 Hyatt Hotel’in karşısı...

Mürsel Sezen
msezen@cosmoturk.com