Annemin önerisiyle Kuantum Düşüncesi’ni benimsemeye çalışıyorum. İnternette kısa süreli bir araştırma yapınca bunun kısaca “pozitif düşünme” ile alakalı bir teknik olduğu kanısına vardım; tabii araştırmacılara, kendini bu tekniğe adamış uzmanların, eğitimcilerin affına sığınarak…

Benim gibi olumsuzluk abidesi bir insana, ancak böyle bir şey fayda edebilir diye düşünüp benimsemeye karar verdim. Annemin de zaten, bu düşünce tekniğini duyar duymaz aklına beni getirip “olumsuz insanların hayatında her şey ters gider, artık sen de buna bir son veriyorsun” demesine anlam veremedim. O kadar da değil, demek istiyorum anne sana! Hem ben istediğim zaman kendimi motive etmekte gayet başarılı olduğumu düşünüyorum. Kuantum düşünceyi tam anlamıyla benimsedikten sonra yanıma yaklaşılmaz benim, benden söylemesi… Şimdi bu halimle bile millete burun kıvırıyorum, o zaman hiç kimse sevmez beni. Çünkü benim için pozitif düşünce demek, iyiliği güzelliği çağırmak demek, “ben güzelim, ben zayıfım, ben uzun boyluyum, ben zenginim” cümlelerine kendimi inandırmak demek. Olayın fiziksel kısmındayım ben, her zaman olduğu gibi… Zihinsel kısmındaysa ise, “İşimi seviyorum, çok daha güzel işleri hak ediyorum ama şimdi bunu yapmam gerekiyor” şeklinde düşünüp, için için “benim kapasitem bu hayret bir şey, zorlamayın beni” demelerimden vazgeçmem demek. İnsanın yedikçe midesi büyür ya, kapasitesi zorlandıkça da zihni açılır mı acaba? Ruhsal açıdan ise, hemen hepimizde olduğu gibi pazartesi gözümüzü açar açmaz “off bu hafta bitmez” diye şikayet etmek yerine, “hafta başladığına göre biter de” diye kendi kendimize moral vermek demek.

Bir nevi kendi iyiliğim, mutluluğum için kendimi kandıracağım. Ben böyle kendimi “güzelim, zayıfım, uzunum, zenginim” diye kandırırken bir bakmışsınız ben çirkinlikten, şişmanlıktan, har vurup harman savurmaktan belimi doğrultamaz olup daha da kısalırmışım :)

Şaka bir yana, bu düşünce tekniğini geliştirebilmek için kullanılan dilin, düşünce yapısının, hayata bakış açısının, yaşam tarzının, kendine dair birçok şeyin gözden geçirilmesi gerekiyor. Olumsuz ne varsa hayatımızda bir süre sonra uzaklaştığını görecekmişiz. Bir süre sonra bu davranış ve düşünme biçimi bizim karakterimize yerleşecek ve birer Polyanna olacağız. Eğer ki siz kendinizi motive etmek için herhangi bir düşünce yapısını benimsemek zorunda hissetmiyorsanız, ki bu çok güzel bir şey, benimsemeyin. Fakat ben “kuantum” ismini sevdim ve ne yaptığımı, nasıl yaptığımı bilmek açısından, bunun gerektirdiklerini göz önünde bulundurarak hareket ediyorum.

Kuantum, yanılıyor muyum bilmiyorum ama bana biraz “hayırlısıymış demek ki” ya da “her işte bir hayır vardır” diyebilmek. Hiçbir zararı yok, zaten “başaracağım, iyi şeyler düşüneceğim” diyebilmenin, bu vesileyle kendimize daha fazla güvenmenin nesi kötü olabilir ki?

Ben çevremdeki insanların surat ifadelerinden, davranışlarından son derece etkilenen biri olarak, artık buna bir son veriyorum! Hayatımı bir kenardan seyretmek yerine, hayatımı kendim yönetebilirim.

Siz de hissetmek istediğiniz gibi yaşayın.

Artık başrol sizin olsun…

GÜLTEN ÇOŞKUN
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >