Yeşil ve mavi kokan bir yerdeyim…
Toprak, dokunduğum…
Kordon benim, boylu boyunca kanal benim için süzülüyor.
İnsanların tanımasa bile birbirine selam verdiği yer burası…
Başka bir şehre ayak uyduran değil de, o şehrin ayak uydurduğu insanlarla dolu…
Dışardan geleni kolay kolay içine almayan ama kısa süre için gelenlere misafirperver…
Yağmur sonrası salyangozların cirit attığı bir yer…
Öylesine sakin, gürültüsüz…
Bir gelenin bir daha gelmek istediği…
Apartmanların olmadığı…
Küçücük…
İstanbul’un bir mahallesi kadar…
Özleyeceğimi hiç düşünmediğim bir yerdeyim.
Burası yeşil ve mavi…
Burası toprak…
Burası benim Dalyan’ım…
GÜLTEN ÇOŞKUN
YAZARA E-POSTA GÖNDER