Bu başlığı atmamın sebebi kapımın beklenmedik bir şekilde 4. katta oturan yaşlı amca tarafından çalınmış olması. Kendisinden daha önce "Köpek ailenin bir parçasıdır" yazımda bahsetmiştim. Bir sabah 6'da köpeğim Jessie'yi çıkarırken karşılaştığımızda bana kendisinin apartmanın yeni sahibi olduğunu söyleyerek Jessie için "bunu bir an önce elden çıkarmaya bakın" demişti. Ben de kendisine Jessie'nin elden çıkarılacak bir eşya olmadığını, tersine ailenin bir bireyi olduğunu söylemiştim. Daha sonra kendisi ile pek bir münasebetimiz olmadı birkaç kez yolda görmem dışında.



Yaşlı amca hakikaten çok yaşlı, iyice güçten düşmüş ve sanırım pek kimsesi de yok. Üst kattakilerden bir ara hastanede olduğunu ve çok da iyi olmadığını duymuştum. Bir de apartmanın sahibi olmasını söylemesi nedeniyle adamın deli olduğunu söylemişti üst komşumuz. Bizim dairenin tapusuna bakarak amcaya ait olmadığını söyleyebilirim kesinlikle ama bu beni adamın deli olmaduğu sonucuna vardırmaz. Başkalarını vardırabiliyor tabii, orası ayrı bir mevzu.



Sonuç olarak geçtiğimiz gün kapı çaldı ve adamcağız dili yarı döner yarı dönmez bir şekilde benden bazı şeyler rica etti. Terziye verilip söküğü dikilecek kıyafetler, sağlıkla ilgili konularda yardım, vs. Biraz şaşırdım, çünkü apartmanda çalışan ve gündüzleri evde olmayan tek ben varım, diğer katlar aile ve tüm gün evdeler. Yani bu konularda adama benden çok daha rahat bir şekilde yardımcı olabilirler aslında. Neden benim kapımı çaldı bilmiyorum, belki köpek sahibi olmamdan ötürü daha yardımsever olabileceğimi düşündü. Ya da daha önce benim Jessie'ye nasıl davrandığımı ve onunla nasıl konuştuğumu (bebişim, güzel yavrum, vb.) duyduğundan ona daha cana yakın geldim. Sonuç olarak kendisine tabii ki yardım edeceğim. Bana bir zararı olmadı sonuçta ve gerçekten yardıma muhtaç görünüyor. Ben kapıyı kapadıktan sonra üst kattaki komşumuz kapısını açarak adama "doğalgaz parasını verdin mi?" diye sordu. İçim burkulmadı desem yalan olur, adamın doğalgazı düşünecek bir hali yoktu pek o an, ayakta zor duruyordu.



Kıssadan hisse; Hayat beklenmedik yüzünü her an gösterebiliyor. “Ne oldum değil ne olacağım diyeceksin” demiş atalarımız, ne kadar da doğru demişler.

http://goldenjessie.blogspot.com

Mehtap Arslan

MEHTAP ARSLAN
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >