Konuşmadan sessizce durdum karşında bugün, neden sonra gözlerim takıldı ayaklarına.
Kadın gibi, senin gibiydi onlar da, gözlerinden yayılan huzuru çektim sonra
içime…
Saatlerce yanında kalıp izlemek istedim bana güç veren sebebini.
Yıllar oldu aynı yüze bakalı, aylar oldu satırlarıma karışalı ama seni yine özlüyordum,
karşımda otursan da bugünkü gibi…
Bu kadar yakın dururken ellerime, kokuna aç dolaşırken hayallerimle, seni hak ettiğim yerde durmalıydım.
Karanlığın ardındaki tek ışıkken , kalbim adının harfleriyle çarparken, o ışığı kaybetmeyi göze alamazdım.
Beyaz elbisenden aşk akarken, kollarım kelepçeli, dilim kilitli sadece bakakaldım güzel yüzüne.
Gerçek olan en büyük hayalimi , kadınımı, mucizemi seyrediyordum …
Zaman yüzüne çizgilerini çekmek için elinde kaderiyle beklerken, o yılların üzerine beraber yürümek için geldim yanına.
Cesaretimin adımlarını ancak ölüm sınarken, sadakatim şehvetin yalanlarında kaybolmayacaktı.
Evimin duvarlarını en sıcak hatıralarıma benzeyen tenindeki renge boyadım ben.
Kendimle baş başa kaldığımda bile yanımda ol diye…
Sırtında taşıdığın onca yükle yaşamaya çalışırken, bir fincan kahveye bile razı olmam
gerektiğini anladım.
Saatleri gün, günleri ay gibi yaşamak lazımmış meğer, bebek gözlerini düşünürken, her şeyini daha fazla özlediğimi fark etmekmiş seni sevmek meğer…
Murat
MURAT DİNDE
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
