Arda arda dinlemek istemedim çaldığın mutlulukları.
Kulağım ezberlese melodileri , elim öğrense durduğun yeri özler miydi bıraktığın izleri?
Yavaş yavaş içime işleyendin, ayrılık gibi gelip sonunda dilimden düşmeyen.
Bebek gözlerin kanatlarım olup ayaklarımı yerden keserdi, avuçların masumiyetimi saklardı ilk karşılatığımız yerde.
En zayıf anımda, öpütüğüm ellerine tutunurdum düşmemek için, aramızdaki yollarda çelme takanlara inat, seni sımsıkı sarıp sarmaladım.
Doya doya sevdim, kana kana içtiğim su gibi, damlalarını özledim sen yokken yanımda.
Sakladım içlerinden birini, gün olurda gidersin diye, kendime bile söylemedim yerini.
Kaç yol çıkar sebebine ? kaç şahit çizebilir rengarenk resmini tuvalime ?
Yok olup gitti kadınlığını aradığı pusulasında kibir büyüten,
zehir oldu mürekkebi, yüzünü görüp kendinden geçen.
Aramadım sormadım aylarca ardına gizlendiğin sebebi, uzak durdum kapından rüzgarına kapılıp savurlmamak için sensizliğe.
İsyan nöbetlerin yaklaşıp parçaladıkça sabrımın suskun hallerini,
kitabımdaki mutlulukları koparırdım yaralarına ilaç olsun diye.
Ne yollardan geçtim izi yönü bilinmeyen, ne kelimelerden güç aldım alfabede bile görünmeyen.
Bir vardın bir yoktun hikayedeki peri gibi, varlığın uyandığım neden, yokluğun
bir avuç topraktı günahlarımı örten.
Çelikten tutkularımdı, ölümsüzlüğün hırsıyla seni sevmeme sebep, hatalarımdı sana doğru emeklerken bana yürümeyi öğreten.
Başkasıydık her birimiz, yabancıydık yeniden keşfetmek için yeryüzüne gelendik.
Kimliksiz indik, çıkmadan önce dünyadaki yolculuğa.
Heyecanların kirli sokaklarında diğer kalbin peşinde koşarken, Tanrı’nın ödünç verdiği kalbi bir gün alacağını hep unuttuk, unutturulduk….
Murat
Bebek
MURAT DİNDE
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
