KORKU
Seni neden bu kadar büyük sevip, vazgeçemiyorum biliyor musun ?
Hep gidecekmiş gibi duruyordun karşımda, her buluşmamamızda dudaklarınla
veda öpücüğü bırakıyordun kurduğun cümlelerin sonuna.
Bu kaybetme korkusu ayakta tutuyordu sevgimi yere düşmeden,
yok olmuş gibi yaparken ansızın tekrar çıka geliyordun hayatıma…
Yokluğunda özlediğim yüzünü arıyordum başka yüzlerde, başkalarının kokularında bulmaya çalışıyordum benzersizliğini ,bir gün beni gerçekten bırakıp gidersin diye…
Rastlayamıyordum sana hiç birinde, gerçekliğini başkalarında görmeye çalışırken ,
aslında bin defa kandırdığımı anlıyordum kendimi…
Sonsuz olmadığımı bilsem de, içinde kaybolduğum bütün mutluluk yolları sonsuz kere sana çıkıyordu…
Kim neyi biliyordu ? her şeyi bildiğini düşünüp, kim neyi yaşıyordu ?
bulduğu aşkta her şeyi yaşadığını zannedip…
Bir yakın, bir uzak dururken bana, çözemediğim tılsımında ne varsa hayata dair,
göz yaşlarımdaki mutsuzluğun boşluklarını onunla dolduruyordum.
Ruhumu senden ayıracak kaçınılmaz son yaklaşırken fırtınayla, gökyüzündeki gücün merhametine sığınmadım herkes gibi…
İçinde yaşamadığın cenneti elimin tersiyle ittim göz göre göre…
Ateşden de sıcak cehennemin kapısını ellerimle araladım yanacağımı bile bile,
içinde sırf sen yaşıyorsun diye…
Kimsenin dokunmaya cesaret edemediği mutluluğunu açmışken bana,
artık başka bir kadına sarılamazdım ben…
Murat
mdinde@gmail.com
MURAT DİNDE
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
