SALINCAK
Küçük bir kız büyüse de geçmişi özler zaman zaman, anıların içinden cımbızla çekip çıkarttığı en mutlu anları yeninden yaşamak ister…
Saftır, el değmemiş, parmak izleriyle kirlenmemiştir henüz o anılar …
Küçük bir elma şekeriyle bile mutlu olmasını bilir ya da sarılıp uyuduğu bez bebeğiyle
birlikte sallandığı salıncakta bulur, yaşamın anlamını.
Büyüse de geçmişi çağırıştıran ama artık ruhuna küçük gelen bedenlerin
o büyük sevinçlerini giyemez.
Kimliklerine sığsa da sadece anlık mutlulukların rüyalarında uyuyup uyanır,
salıncaktı kadının bugün yaşadığı gibi…
Kendini ayaklarıyla iterek gökyüzüne doğru havalanmaya başlar adeta,
bütün kötülükleri kapının dışında bırakmıştır sanki.
Bulutlara dokunur, ağaçların arasından maviliklere her yaklaştığında…
Oturduğu basit salıncak sihirli bir halıya dönüp onu hayallerinin yanına çıkartır,
her şey daha başkadır, daha kendiyle barışıktır orada.
Asla inmek istemez bu yüzden aşağıya, iki yüzlü, çirkin maskelerin arasına karışmak, büyülü dünyanın yalanlarına geri dönmektir çünkü…
Salıncak sallanıp durur geçen zamana inat, bir ileri bir geri, kadın mutludur,
geçmişine dönmüştür kısa da olsa…
Ve zaman dolar, gökyüzünde dolaşan ruhun ayakları yere iner, gerçekleri yaşamaya devam etmek zorundadır istemese de…
Oturduğu salıncakta bıraktığı hatıralarına özlemle bakarak terk eder saf çocukluğunu.
Murat
07.08.2009
Bebek Parkı
mdinde@gmail.com
MURAT DİNDE
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
