Bugün Suadiye de tinerci bir çocuk gördüm. Elinde siyah bir poşetle ağzını burnunu kapamış,içindeki maddeyi çekiyordu ciğerlerine.
Çevreden çocuklar kadınlar...insanlar geçiyordu. Herkes onu farkettiğinde koşar adımlara çeviriyordu yürüyüşünü.Birden döndü bana doğru…Yüzü 15 değildi 45 de değildi.Çocuk degildi o ...
Ama büyük! Hiç değil.
Ne olmuş bu insana :( Nasıl bu kadar bitmiş? Göz göze geldiğimizde gülümsedi.Bilinçsizceydi bence bu tebessüm... Ağzını açtığında dişlerini gördüm.. Olmayan dişlerini ! Ağzında diş yoktu...Yüzü kırış kırış kirliydi.. Üst baş döküntü..Nereye aitti o?...Kimdi? Aslında hiçbir şeydi. Güvenlik bile şikayet anında onu içeri aldığında fazla tutamıyordu.
Çünkü onlar aslında yoktu.Yok sayılıyordu.
Yardım edilemiyordu.. Para versen o para direkt tinere gideceğinden para da verilemezdi..Yok sayılıyordu ..Kural buydu.Görüntüsü ile aramızdaydı.Ama aslında yaşamıyordu...
DİĞER ADRESLER 
