Artık kısa cümleler kuruyorum,nokta atışı,çoğu zaman başlıklı,anlamı içinde saklı anlayana.Anlamayanlar anlam taşımayanlar zaten boşveriyorsun.Önemi yok ki .
Yürürken ardına bakmıyor insan, tökezlememek için, hep önüne bakıyor.Seninle o yolda yürüyenler ardın sıra kaldıysa ya yorulduğundan ya yüreğinin karalığından.Anlıyorsun…
Hayat çok kısa oysa…
Yanında olanlar seninle her şartta yürüyenler.
Sevdalanmanın sebebi mutlu olmaksa, asıl kötüye gittiğinde birbirini mutlu etmeli insanlar,ama etraf bir dolu mutsuz hikayelere gebe iken tekrar tekrar şaşırıyorsun,
Bazen anlayamıyorsun.
Hayat rengi siyah beyaz renklere boyanıyor,bazende pespembe …
Hayatın her döneminde kırılmalar var,köşeden dönmeler,acı veren, katlanabildiğin kadar.
Elinden de başka türlüsü gelmiyor,basbayağı sınıyor,karşına dikilip meydan okuyor,nefsini öğretiyor bilmen için öğrenene kadar!
Ya diplerde yaşıyor, yada yukarılarda kalıyorsun,gücüne bağlı,.
Anlıyorsun.
Gidenler,vaadler verenler,seni seviyorum derken başka bedenlere akanlar acı vermiyor.
Onu da anlıyorsun.
Tebessüm edip geçiyorsun,daha önemli şeyler,daha büyük mutluluklar olduğunu biliyorsun artık.
Önce yok sayıyorsun,görmüyor,duymuyorsun,konuşmayı unutuyorsun bir süre,içinden çıkmak isteyenlere izin vermemek için .
Sonra tüm yaşanmışlar yok oluyor.İşte o zaman mutlu oluyorsun.Herşeyi tekrar öğreniyorsun.Yürümeyi,konuşmayı,ayakta kalmayı.Yeniden doğuyorsun hayata.Hayat seni kucaklıyor,alnına bir öpücük konduruyor.
Teşekkürün en büyüğünü,hediyeyi hayat sana tekrar veriyor…
Sen kendi kendinin hediyesisin diyor sana gözüne sokarak.
Bir daha anlıyorsun…
Sırf bu yüzden,ne vakittir kısa cümleler kuruyorum.
Sevinç Çakmaz
21 Ocak 2011
sevinc@cosmoturk.com
SEVİNÇ ÇAKMAZ - KEDİ GÖZÜ
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
