Her insan, hayatının bir döneminde kapılır bu duyguya gibi geliyor bana: ‘Eskisi gibi olmaz!’

İş, aile, arkadaşlık her türlü eksende karşımıza dikilen ‘GEÇMİŞ’ insanın gözünü kör eden bir tuzaktır sadece, farkında olmadan ruhu zayıflatır.

İflas etmiş bir ailenin küçük kızı, geçmiş güzel, ferah günlerini özlemle anar çoğu kez büyüyünce. Hep o günlerin özlemiyle bakar dünyaya. Hep zenginlik arar, isyan bayrakları havadadır. Ona göre ‘Bu felek, kahpedir ezelden beri’.

Ya da en ihtiyacı olduğu bir dönemde babasını kaybeden bir erkek çocuğu, hep diğerlerinden farklı olacaktır 30 yaşına geldiğinde. Şöyle oluyor: ya 25 yaşında 40’ında bir ruh yaşı oluyor ya da öyle hassas bir noktaları oluyor ki oraya kimse ulaşamıyor. Sanki babasıyla giden ve geri gelmeyen bir şeyler oluyor.

Her türlü durumu yaşamış, birbirlerine her acıyı çektirmiş iki sevgilinin ikinci denemelerinde çıkar bu sözler ağızlarından: ‘Eskisi gibi olmaz!’ . Bu, ya karşıdaki insana öne sürdüğün bir gerekçe ya da karşıdan sana gelen bir darbedir.

‘Eskiler hadi hoppidi dışarı, yeniler içeri!’ Değil tabii ki!

Geçmişe bakma geleceğe bak, demek kolaydır da sıra sana geldiğinde iş değişir. Çünkü bunu söyleyen herkesin geçmişte bırakamadığı bir şeyler vardır.

Eskiyi bırakmak doğanın kanununa aykırı! Eskiler, aslında bizi şuan ki halimize sürükleyenlerdir.

Ama böyle eskinin etkisinde de bir ömür geçmez ki...

Peki boş bırakıyorum burayı o zaman:




BURAYI ESKİDE KALAN, ESKİSİ GİBİ OLMAYACAK DİYE HAYIFLANDIĞINIZ ŞEYLER İÇİN AYIRDIM!




Buraya yazacak bir şeyleriniz yoksa ne mutlu size.

Yok eğer bu bölüm, yazacaklarınız için az geldiyse bir yerlerde bir yanlışlık yapıyorsunuz demektir.

Bir süre önce, bir şey için bir slogan kullanmıştım: ‘Modası geçmiş ne varsa; rafa kaldırın!’ Çok genel geçer, bir o kadar da geçerli bir slogan bana göre.

Pişmanlıklarınız çoksa geçmişe dair; HAYATINIZDA MODA YOK demektir. 5 yıl öncesinin pantolonunu hiç giymediğiniz hâlde dolabınızda tutuyorsunuz demektir.

İlişkinizin mazisinde KEŞKE YAPMASAYDIM dediğiniz ne varsa bugün, o ana dönseniz yine yapardınız emin olun! Öyle davrandınız; çünkü öyle istediniz. O hâlde bir yanlışlık yok geçmişte.

Babanız iflas etti çünkü riske girdi.

İşten ayrıldınız çünkü mutsuzdunuz.

Daha böyle milyonlarca örnek sayabilirim.

HERŞEYİN BİR SEBEBİ VAR!

Hayatınızdaki gelişmelerin EN BÜYÜK SEBEBİ SİZSİNİZ ve ARZULARINIZ!

İşte “KENDİNİZE HAKSIZLIK ETMEYİN!” demem bundandır. Pişman olun elbette. Ama ders alacaksanız!

Bakın hayat akıp gidiyor. Hazır yaz da geldi. Dolabınızda giymediğiniz ne kadar pantolon varsa çıkarıp verin birilerine. Hayatınıza moda gerekiyorsa KORKMAYIN. Artık o pantolonu giymek istemiyorsunuz. Vicdana hacet yok!

Not: Bu yazıyı yazmam, tam 4 hafta sürdü. Edebî ağırlığından değil canım. Yazdıklarıma önce kendim inanmam gerekiyordu. Peki yazı ne zaman bitti biliyor musunuz? Yazlıklarımı gardıroptan çıkartıp ayıkladığım bugün. :)

Diler Gülay