TAKKIYE

Camdan dışarı kafamı uzatıyorum
Sesler duyuyorum
Sorumluluk silindirlerinin altında
Yamalı asfaltlara dönmüşlerle
Kimsesizlik ve yalnızlık değirmeninde un ufak olmuşların
Ve
Ekmek gailesi peşinde telef olmuşların
Canhıraş çığlıkları tırmalıyor kulaklarımı yine

Acıdan buğulanmış gözlerimle
Ben de buradayım demek istiyorum onlara
Ama nafile
İsyan etmek çare değil belli
Peki öyleyse
Ne

Biliyorum
Artık korkudan titresek de
Ya da son bir tepki vermeyi denesek de
Değişmeyecek hiçbir şey
Çünkü
Artık çok geç
Çünkü
Aydın aymazlığı yenildi
Takkıye kazandı
Memleketimde

Ömer Bugay
obugay@hotmail.com