Bu benim bedenim!... İşte sihirli cümle bu. “Bu benim bedenim ve hiç kimse ben istemeden bana dokunamaz!”. Çocuklarımıza öğretmemiz gereken, kendi yaşantımızda prensip edinmemiz gereken, daha da önemlisi çevremize bağıra bağıra, altını çize çize söylememiz gereken bu.

Her gün duyduğumuz tecavüzler , istenmeyen beraberlikler yanında ya duymadıklarımız… Ya duymadıklarınız…

Bitmeyen tacizler, sürekli ama sürekli “denemeler” , o kadar huzursuz ediyor ki kadınları, ne arkadaşın anlamı kalıyor, ne çalışmanın keyfi. Kendini basit hissettiriyor, anlamsız ve renksiz gözükmeye başlıyor hayat.

Evli, bekar,boşanmış, anne… fark etmiyor… Her kadın potansiyel sevgili, her kadın aptal, her kadın “aranıyor” ya… Ufacık bir fırsat bekleyen ahlaksızlar o kadar çok ki günümüzde, biraz üzgün, biraz hassas, biraz yalnız görmesinler bir kadını… O an,( belki anlamsız gelecek, anlamayacak kimileri o hissi ama) sarılmaya ihtiyaç duyuyorsa kadın , çoğu erkek için ( “adam “demiyorum ) , bu bulunmaz bir fırsattır.

“Seni anlıyorum, seni dinliyorum…” nice güzel sözlerden, daha etkileyici bir cümledir bir kadın için…hele sevgiye aç, saçları okşanınca kedi gibi olan kadınlar için. Zayıflık mı bu, bilmiyorum… Ben artık yirmili yaşlarımdaki gibi düşünmüyorum… Bildiğim şu ; bir kadın istiyorsa zaten yaşar…İstemediğini söylüyorsa, ona dokunamazsınız!

Size bir acı gerçekten bahsedeyim, “susuyoruz”… Sesimizi çıkar(a)mıyoruz, en yakın arkadaşlarımızın eşlerinden tutun da iş arkadaşlarımıza kadar çoğumuz tacize uğruyoruz ama susuyoruz…Okumuşu, cahili, evlisi, bekarı… sineye çekiyoruz… Neden bu korku, bu çekinme, aman mesele büyümesin derdi… Karşımızdaki adamdan mı korkumuz,hayır… O kadar kötü bir toplumda yaşıyoruz ki maalesef, yaftalanmaktan korkuyoruz.Erkeğe bir şey olmaz ya, kadın kuyruk sallamıştır ya, zaten açık saçık giyiniyordur ya, her bakışıyla sinyaller gönderiyordur ya…

“Bu benim bedenim ve ben istemeden kimse dokunamaz.” Gencecik kızlarımız, çocuklarımız bu tacizlerle yaşamasın, lütfen bunu benimsetin. Sapkın hislerini törpüleyememiş, toplumda saygın statülerde olan ,görünce “ADAM “ sandıklarımız o kadar çok ki… Zaten sınırlarla, duvarlarla, baskılarla yaşıyoruz, zaten üstüne kendi tuğlalarımızı ekleyip duruyoruz, bırakın huzurlu yaşayalım , bırakın nefes alalım!...

Sevgiyle kalın

Beyza Başar
beyzabasar80@yahoo.com

BEYZA BAŞAR

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >