ADI AŞK
Aşk üç harfli bir kelime. Ayrılıksa çok daha uzun, çok daha karmaşık. Dolandıra dolandıra söyler her farklı ağız, her farklı dilde. Nedenleri olur hep; niçinleri..
Uzun bir serivenün son cümlesidir ayrılık. Aşksa yenidir. Başlanıçtır. Heyecanlıdır.
Sebepsizdir çoğu zaman. Ve hep tesadüfleri sever.
Aşk biterken ayrılığın izi kalır. Kimi toprağa teslim eder aşkını kimi başka bir sevgiliye.
Ben seni bilmediğim kokuların gerdanına bıraktım. Sırf huzura er diye. Aşkın anlamını öğren diye. Benden sonra her aşkta beni gör diye.
Ne sana ne de o yabancı gerdana kızgınım şimdi. Biliyorum ki aşk devam ederken ayrılık acıtır göğsünü. Bir yanın eksik kalır.
Aşkın sıcaklığı sarsada içini Ayrılık gölge olur, bulut bulut düşer yalnız gecelerine.
Ve o geceler aşkı değil ayrılığı çağırırsın adımla birlikte. Teninde yabancı bir ten aklındaysa ben kalırım.
Ben seni benden sakındım sonsuza dek adın aşk olsun diye.
Karlı bir kış günü iliklerime kadar işleyen kokundan vazgeçip kendimi anıların girdabına teslim edeyim diye.
Her defasında biraz daha silikleşen yüzün başka tenlerde netleştikçe ben kendi hayatımın gerçekliğine dönüyorum.
Biraz sensizlik biraz senden sonra büyümekle ilgili yaşananlar. Çocuksu kaprislerimin yerini, kadınsı sessizliğim aldı.
Cümlelerim kısaldı senden sonra, Gülüşümse senden amenet kaldı.
Hala biraz sempatik hala biraz alaycı.
Adı aşk diye aktı tüm sözler içime. Sırf sen mutlu ol diye. Sırf sen aşkı tat diye...
Burçin Çobanoğlu
info@burcincobanoglu.com
www.burcincobanoglu.com
BURÇİN ÇOBANOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER