Bi yokluk hissi var. Bi boşluk... Olmasını bekleyip de olduramadığım herşeyin hüznü, acısı var.
Bi insan bir şeye kızar da neye kızdıgını bilmez mi? Bilmiyorum. İçimden tepinmek, bar bar bagırmak geçiyor. Ama neye ? Kime? Neden? Niye bu kızgınlığım? Bilmiyorum. Canım acıyor. İçim acıyor...
Ama sebep? Belli değil... Eksik parçaları tamamlamak isteyip bulamamak, fırsatları değerlendirememek, üzgün olduğumu gizlemek, rolümü başarıyla oynamak. Hepsi bir yere kadar!
Bir parçam eksik. İçimde bir boşluk var. Dolmasını bekleyip de bir türlü dolmadığını farkedince ağlamak geliyor içimden. Bi bilsem o boş olan yer neresi ben bulup dolduracağım. Gerekirse ot tıkarım.! Bi bulayım.
Öyle bir şey ki; yaptığın hiç bir şey keyif vermiyor. Geziyorsun, dolaşıyorsun, gülüyorsun, eğleniyorsun ama 5 dakika sonra o his gelip yerleşiyor. O anlık yaşıyorsun herşeyi. Bitsin isteyip bitiremiyorsun. Keyif alamadığın şeyler yüzünden yanındakilerin hayal kırıklıklarını görüyorsun. İçinden bi " çıktır git" çekmek isteyip vazgeçiyorsun. Bi gün geçer nasılsa... Kesin sen de bu umudu taşıyorsun. Geçmiyor arkadaşım. Olduğu yerde duruyor.
Bir kurtarıcımız da yok ya...
MERVE ARIK
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
