Çocuk gibi baksın bana. İçi gitsin her bakışında. Hani böyle sarar sarmalar ya aynen öyle.
Beni benden iyi tanısın. Ne sever, ne bozar, ne alır, ne verir. Benden iyi bilsin bunları.
Sonunu kendi seçsin.Ya benle olsun, ya bensiz ölsün. Kendi bilir, keyfi bilir.
Dokunduğum her anının değerini bilsin. Bana yetsin.
- Bana yeter...
Tabi ki yeter. Birinin sevgisi insana yetmez mi? Artar bile. Sıkılmadan, sıkmadan, yormadan, yorulmadan...
Ne hayat ama... Çevrendeki tüm erkeklerin isteklerini yerine getirdiği bi dünya güzel değil mi? Üzgünüm ama başına gelmeden anlayamazsın.
Biri son derece ilgili, sevgili, en sevgili... ( senle ilgilensin, işini gücünü kenara atsın, sürekli şımartsın.)
Diğeri ne istersen yapmaya hazır, çocuk gibi bakmaya bile... (çorbanı pişirsin, ütülerini yapsın, yatakta da hizmeti iyi olsun.)
Bir diğeri konuşkan, sevimli... ( Konuşsun, dursun. Anlatsın. Güldürsün. Gülsün. Seni yavaş yavaş kendine bağlasın. İlmek ilmek dokusun.)
Sevgisi beni değiştirmesin kimsenin. Beni olduğum gibi bıraksın. İlelebet öyle. Değişmeyeyim, değişmesin.
Diyorum zaten tek bi kişiyle ömür geçmez. En iyisi mi ben seçmece alayım bunları. Her birinin konumu, görevi farklı olur. Hoş da olur.
Toplayıp anca bi adam elde ederim zaten. Şu an etrafımdaki onca erkekten her bir özelliği alsak anca istediğim kişiyi elde ederiz ya. Kızgınım bu duruma. :P
MERVE ARIK
YAZARA E-POSTA GÖNDER