Bu son dediğim birisiydi… Dilimden düşmeyen bir melodiydi hayatıma yazılan, kendi kendine yaratığı cümleleriyle..

Her aşk cümlesinin hitabı o iken, şimdi boşlukta kayboluyor hiçbir harfe tutunamadan ,bir kelimeye dönüşüp anlam kazanamadan…

Şimdi fonda hatıralar, elimde şarabım ve ağzımdaki tat fena değil, huzurluyum diyor en azından içimdeki yargıç ruh, yüzümde sanki çocukluğumdan kalma mahmur bakışların varoluşu etrafı yeniden süzüyor, süzüyor ve ekliyor..

Çok güzel bir melodisin şuan içimde var olan, kimseye yazılmamış hep benimle benim için karalanan..

Dans etmek istiyorum, istesem de işte o bir an nefesim kesiliyor sanki, duraksayıp tekrar yoluma bakıyorum….hatıralarımda gezinmeye devam ediyorum..

Kulağıma söylediğin her kelimeyi hatırlarken ürperiyorum inan ki, nefesin değiyor hissediyorum tenime, hatıraların torpiliydi bu biliyorum..

Benim olan ellerin nerde şimdi, kime nağmeler olmaya aday,avuç için kimin yüzüne emanet bilmiyorum..

Benim olan her şey kime yakışabilir ben gibi, sahiplendiğim sen gibi..

Kolay mı sandın dilimden çıkan sözler gibi, beynimden unutup atmak, çıkarmak senin gözlerimdeki “ela” izini..

Parmak ucunda dans ediyor su yolunda uçuyorum sanki, başlangıcı gibi bitişti de bir masal oldu..

Pamuk tenim izin vermiyor şimdi hiçbir ele, en yakınım uzağa gitti tadımı da eksiltti..Bitti

Yumdum gözlerimi ne elma ne armut çıkartmayacak seni..DÜŞLERİME SAKLADIM BİTTİ GİTTİ

Serzenişlerim ruhumu daha da dik tutmakta..Silinecek hiç birşey yok, yaşıyoruz ve kadehleri kaldırıyoruz hep hayata diyerek başka yerlerde olsak bile değil mi?

Kopup gitmek istiyorum, bir şehir..Hangi şehre??

En uzağa mı?? Yoksa sana ucu en yakın dokunana mı??

Sözler,düşünceler hatta eylemler anlamsız…En yakın olabildiğim kadar uzaklığın, en uzak olduğum kadar saklı anlamı artık saçlarımda olan beyazlarım…

İşte nereye gidersem gideyim, bende kalan gençliğimin anılarıyla bütünleşen şimdi başka sokaklarda yürüyen senli benli anılarım..

Başka yerlerde olduğumu bil, bu şehir hep arkamdan geldi..Başka evlerde yaşadım bil, halbuki bu duvarlar hep seni sahneledi ..

Sessiz sedasız göçüp gittiğimi bil…Yıllar geçip gitse de döneceğim yerin yine aynı yer olduğunu bilmeden..SEN GİTTİĞİMİ SAY..BUNU BİL

NEMZA SİNANOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >