Merhabalar,

Nerden başlasam, ne yazsam karar veremedim…

Efendim ben İstanbul’ un karlı bir günü olan 27 Şubat tarihinde saat bakımından yükseleni kova, burcu balık olara dünyaya gelmişim.

Doğduğum günden itibaren kalabalık buldum mu, müzik, dans kendimce sanatımı icra etmeye başlamışım : ) Aileymiş, öğretmenlermiş devreye grip eğitimlerini almaya başlamışım.

İlk baleyle başlamış ama düzene olan tepkimden 3 yılda eğitimi istekle bittirmişim, 8 yıl koro-konserlerde görev almışım, sonra ilk ve son aşkım olan tiyatroda soluğu almışım. O okul senin bu sahne benim bu yaşıma gelmişim, ama annem sanat karın doyurmaz deyinde bir de üstüne İstanbul Üni. Ç.G.U bölümünü bittirmişim… Arada perküsyon, drama, kıyafet ve kask tasarımlarını eklemişim : )

İşte şimdi sizinleyim… Hayatımın kadınları var benim, beni ben yapan ilk yazım da onlar için; onlara ve bu yazımın içinde kendini hissedenlere gelsin…


HAYATIMIN KADINLARINA..

Kadınlar büyüttü yaşattı beni...çok erkendi benim yaradılışıma sebep olan o erkeğin yok oluşu bu dünyadan Hayatımdan..

Pamuklar içinde büyütüldüm evet..sarıp sarmalandım..toz kondurulmadı!!her sabah birkaç kadınla uyandım, giydirildim,beslendim, düşünüldüm ve yaşatıldım..

Evet çok şansıyım bugün bunu fark ettim..belki daha öncede biliyordum ama bugun bunun çok fakında ve şansımın bilincindeyim..

Birçok kadın oldu her evremde..biçimlenmemde..ilgimi kaybedip de, bi an benim başımda olanlara baktığımda hepsinin gözleri parlayarak istediğimi gerçekleştirmeye hazır....olmaları

Çocukluğumda da yaramaz, muzur bi çocuktum..ama her insanın dertleri büyüdükçe artar derler ya..şimdi bunun daha da farkındayım..

Çocukluğumda yaptıklarımın, dertlerimin çoğu konuşarak geçerken ceza, uyarılara, oyuncaklarımdan uzaklaştırma, parka gidip gitmeme olasılıklarken..büyüdükçe ben tek başıma yürümeyi denemek isterken...tozlandım, kirlendim bazı yolları seçtiğimden..ama arkama baktığımda bıraktıklarımın içi kanamaktaymış benim canım yanarken..

Aile bakımından kan değerlerimin tutmadığı ama hayatımın kadını olup koluma kazınan canım hayatını bana adayan benim için ölümü hiçe sayan kadınım..kitap yazılır deli sevgisi yüzünden dünyada çok aza nasip olur..öyle denir söylenir...ve diğer sıralamadaki kadınlar..ey kadınlarım ey aşk kadınlarım onlar kendilerini bilir..bi çok kişinin kalbinde çok yerim var..telefonun ucunda benim için savaşacak bi çok kadın..sizler iyi ki hayatımın bir evresinde benim yoluma çıktınız..Ve bugün fark ettim iyi ki benlesiniz ve bu zenginliğe sahibim..neler diyebilirim daha ...

Evet bi çok kişinin hayatındayım ve inanacak çok neden var hayata..sevdiklerime..benim için yaşayan..benim için savaşan..benim yolumda elimden tutan destek olan..benim varlığıma sebep olan , bazen vay be dedirtecek süprizlere neden olan..benim sebep olup unuttuğum bi çok güzel şeyi sahip olduklarımı bana hatırlatan ve bi daha beni herşeye inandıran..şeyyy hepinizi çok seviyorum bu bi minnet belki de teşekkür belki de ....

Hepinizi seviyorum...değerinizi biliyorum..belki bazı bazı çok üzdüm..düşündürdüm..ağlattım ve boşladım mı..bu kız çok şeyi düşünüyor sizi düşünüyor..güzel şeyleri düşlüyor ve istiyor herşey güzel olsun çok güzel..tüm güzelikler benle birlikte hepimizin olsun..her şeye en güzeline en güzel gülüşlere ve en güzel günlere..

NEMZA SİNANOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >