Makarama sardığım tüm dertleri çözerken, sorguluyorum yine kaderimi..Hayat meselesi bu, yaşandıkça yaşanıyor doluyor tasım,diziliyor önüme yine tüm hazmedemediğim hatıralarım.. Avuçlarım terliyor,bir filmin içinde yaşarmışçasına korkularım ellerime yansıyor…..geleceği işlerken göreceklerim’ den korkar yaşamak istemeyeceğimdendir sanki..İstemediğim bu sonu orada yaşacağımdandır belki..

Korkak bir sokak kedisi gibiyim, kalabalıklar içinden caddeden caddeye geçememekteyim..Halbuki oradadır istediklerim..Hasret kaldığı balıkçı tezgahındaki bir tane balık..belki mutluluğuma mutluluk katacak sürpriz bir kemik gibi..

Açım çok aç, istedim bir kedinin kemiği istemesi ,düşlemesi kadar seni çok istedim..Çaresizdim çünkü, korkaktım korkar olmuştum patimin her yeni bir hamlesinde darbe göreceğinden..yüzme bilmeyen bir çocuk gibi, denizin en sığ yerinde dolaşıp durdum, güneş yaktı, tuzlar buruşturdu anlamsızca çaresiz ellerimi..

Rüzgar istemedim..içimi yakan o sıcaklığı bir nebze serinletse de, bir yandan senin üşüyeceğini düşledim,direndim yandıkça yandım istemedim..Yandım, evet bilerek çoğu kez hem de..

Bir şeylerden medet umdum, gözlere bakmadan uzanan elleri gördüm..direndim kabullenmedim, dokununca zaman vermedim..Akrebimle yelkovanım sendeydi çünkü hala..

Sessizleşen , geçen anlamsız zamanları bilmedim, renklerinde kavradım günle, geceyi çoğu zaman.. Bardağımdı dostum, birçok kez üşüyen ellerimi saran sıcacık yoldaşım..kahvemdi ,tadıydı dilime sırdaş olan beni anlayan..

Açık kalan musluklardı çoğu zaman , gözlerimden akmayan yaşları yansıtan..sessizliğimi asaletiyle bozan suyun sesi..dökülürdü içime akıp götürürdü bir şeyleri sanki..Filmimin her bir karesiydi akıp giden tek bir damla..akıp giderdi ama nereye, nerelerden geçer denizine ulaşırdı, bir bilinmeyendi uzun upuzun bir yolculuktu onunkisi tıpkı benimkisi gibi..sonunda ulaşırdı mutlu sona onunkisi, ulaşırdı emeline.. ya benimkisi ..??

Geleceği işlerken..makarama sardığım her bir ipliğin rengini görememekteydim, hayatıma işlerken ilmik ilmik..Ve sorgulamadan atardım düğümleri, sıkıca..sonunda kendi elimden çıkan motifi görünce..anladım

Hayallerimi düşlerken, göremediklerim makarama sarılıymış..iplikler çözülünce çıkan motiften anladım..

NEMZA SİNANOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >