HER KÖTÜLÜK BİR İYİLİK GETİRİR
Günlerdir tartışılıyor Mustafa filmi. Oysa bu filmin tanıtımları başladığında içimden şu geçmişti. Can Dündar yaptıysa iyi bir şey yapmıştır. Keşke bu film 29 Ekim günü Cumhuriyet çocuklarına bir armağan olarak, bir gün parasız gösterilse ve herkes görse demiştim. Çünkü kötü bir şey asla beklemiyordum.
Oysa filmin gösterime girmesiyle birlikte kıyamet koptu. Her kafadan bir ses çıktı ve çoğu da bir noktada neredeyse birleşiyordu. Film rezaletti. Atatürk küçültülmüş, aşağılanmış ve topluma sarhoş, korkak ve yalnız bir adam olarak tanıtılmıştı. Şaşırıp kaldım.
Herkes gibi ben de etkilenmiştim. Açık oturumları izledim, köşe yazarlarını okudum, halkın tepkilerine göz gezdirdim ve Can Dündar’ın da katıldığı açık oturumlarda savunmasız ve sakin hali içme dokundu. Sanki, ‘ben ne yaptım?’ der gibiydi. Kendisini yeterince savunamadığı gördüm.Kolay da değildi, neredeyse tüm Türkiye üzerine geliyordu. Onun yerinde olmayı asla istemezdim.
Atatürk gibi dünya çapında bir lider, eğer ticari amaçla kullanıldıysa bağışlanamazdı.Bu yüzden filme gitmeyerek protesto etmeyi düşündüm. Sonunda bunun yanlış olduğu fikri giderek ağırlık kazandı. Gidip görmeliydim ve kendi görüşlerimi yansıtmalıydım.
Filme girerken ister istemez ön yargılıydım. Bir yandan filmi seyrediyor, bir yandan da bu kadar değerli, önemli, dünya çapında bir liderin yaptıklarını bir filme sığdırmanın elbette kolay olmayacağını düşünüyordum.
Bence, burada kötü niyet aramanın yerine, yeterince araştırılmadan, incelenmeden irdelemeden yapılmış bir film olarak düşünmek gerek.
Can Dündar’ın amacı eminim Atatürk’ü küçük düşürmek olamaz ( çünkü bu vatan hainliği ile eş değerde olur) Ancak, eksik bir çalışmanın sonuçları bu noktaya getirdi diye düşünüyorum. Tarihi yanlışları ve eksikleri işin uzmanlarına bırakıyorum. Sade bir vatandaş olarak bence, en büyük eksiklerden birisi Atatürk’ün çocuk sevgisi hiç işlenmemiş. Dünyada tek olan 23 Nisan çocuk Bayramı ve 19 Mayıs Gençlik Bayramına hiç değinilmemiş. Eğer bunlara yer verilseydi. Can Dündar’ın savunduğu Atatürk’ün insan yanı daha kolay öne çıkar ve sinemadan çıkan çocuklar, çakallar tarafından talan edilen mezarın yerine, bunları hatırlarlardı. Çünkü, onları etkilemenin en güzel yolu, onlar için nelerin yapıldığını vurgulamaktı. Ayrıca Atatürk’ü küçültmek, değersiz kılmak, yok saymak kimsenin harcı da haddi de değil….
Tüm eleştiriler bir yana Can Dündar çok iyi bir şey yaptı bilerek veya bilmeyerek,
Son zamanlarda Atatürk’ü unutturmak isteyen, onu yok saymak gibi gaflete düşen kişilere bir tokat gibi indi bu film. Ve herkes gördü ki, Atatürk kolay kolay unutulamaz, unutturulamaz, yok sayılamaz ve dünya liderliği tartışılamaz. Ona gelecek en küçük bir leke tüm ulusu ayağa kaldırır.Bu film onu göstererek “her kötülük bir iyilik getirir” sözünü bir kez daha kanıtladı. Bu film nedeniyle genç yaşlı, eğitimli eğitimsiz herkes Atatürk’ü konuştu, tartıştı ve her gün onu andı. Bu film böyle bir amaca hizmet ettiği için yararlı oldu bence.
Can Dündar’ın en büyük hatalarından birisi bu kadar yakınında bulunan ve bu konunun uzmanı olan Turgut Özakman’a danışmadan böyle bir işe soyunması. Eğer ona danışsaydı eminim en azından onun sıraladığı 20 yanlışa düşmez ve yuhalanmak yerine alkışlanırdı.
Dileğim bu hataların düzeltilerek, eksikler tamamlanarak bu filmin tekrar gözen geçirilmesi ve bize ve liderimize yakışır bir belgesel olarak arşivlerde yerini almasıdır.
Bana ters gelen ve kulağımı tırmalayan bir şey de filmin adı. Bizden biri imajını yaratmaya çalışırken hafife alınmış bir izlenim uyandırıyor. Atatürk elbette bizden biri ama, ”şu bizim Mustafa”…” diyemeyiz. Bizleri çok….çokkkk…. aşan biri.Bunu hiç unutmamak gerek. Böyle bir lidere sahip olduğumuz için kendimizi çok şanslı saymalı ve onun ilkelerine sonuna kadar sahip çıkmalıyız.
Bu filme gösterilen tepki de zaten Atatürk sevgisini bir kez daha kanıtlamadı mı?...
Özcan Kandemir
o.kandemir@superonline.com
ÖZCAN KANDEMİR
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
