Hepimizin zaman zaman "pes" ettiğimiz anlar vardır. Umutsuzluk gelip yüreğimize çöreklenir. Yaptığımız iyiliklerin, fedakarlıkların bir gün bize iyilik, güzellik ve ödül olarak döneceğini beklerken, vefasızlık ve nankörlük suratımıza, bir tokat gibi iner. Sevdiklerimize kendimizi anlatamamanın çaresizliğini yaşarız. Herkesin derdine koşarken, siz zora düştüğünüzde bazen yanınızda kimseleri bulamazsınız. Sapasağlamken birden bir hastalıkla karşılaşabiliriz. Varlıklıyken yoksulluk kapımızı çalabilir, emek emek yetiştirdiğimiz çocuklarımız istediğimiz istikamette yol almayabilir, "benim yarım,benim canım, hayat arkadaşım!.." "dediğiniz eşiniz bir gün , birisinin peşine takılıp gidebilir.Hayatınız tepetaklak olur. Emeklerinizin, özverinizin ve hayatınızın bir bölümün avucunuzdan kum taneleri gibi akıp gittiğini ve çaresiz kaldığınızı görerek dibe vurabilirsiniz. Bütün bunlar sadece sizin başınıza gelmez. Pek çok kişi benzer durumlarla karşılaşabilir. Ama siz o an hep,"neden ben?"sorusunu sorarsınız kendinize. Hak etmediğiniz durumlarla neden karşılaştığınıza bir anlam veremezsiniz!...

Anlam veremediğiniz ve kahrolduğunuz bu durumların inanın bir nedeni vardır. Üzerinden zaman geçince, bunun size bir uyarı olduğunu ve sizi daha büyük acılardan, kötülüklerden koruduğunu göreceksiniz. Ve;" iyi ki zamanında bunları yaşamışım!..." diyeceksiniz.

Böyle durumlarda ;”özellikle ihanetle ve vefasızlıkla “ karşılaştığınızda, benim çok sevdiğim ve zaman zaman onun öğütlerine sığındığım Hz Mevlana'nın şu öğüdüne kulak verin lütfen. .Hazreti Mevlana der ki; "Güvendiğin dağlara karlar yağdığında, en güzel çare, dağ ile karı baş başa bırakmaktır. Gün gelip karlar eridiğinde, dağ yolunu gözleyince, en güzel cevap, başka bir dağdan , selam yollamaktır."

Sevgili okurlarım her durumda yapabileceğimiz bir şeyler vardır. Yapılan haksızlıklar da insana özgü durumlardır. .Ama, önemli olan, bu durumlarda teslimiyeti değil, kurtulmayı seçmektir. Bunun için de , önce kendine inanmak ve yaptıklarının doğru olduğunun bilincine varmak gerekir. Hiç bir şey sizden daha değerli ve daha önemli değildir.

Tanrı dertleri, sıkıntıları verirken, bunun dermanını da vermiştir. Önemli olan içinizde olan bu gücü harekete geçirmektir. .
Bu durumlarda dipten yüzeye çıkmak için güçlü olan yanınıza "hadi!... Gayret gene bize düştü!.."demeniz yeterlidir.

Şunu lütfen unutmayalım, “umut hayatın can suyudur, umutsuzluk ise hayat ağacının dibine dökülen bir kova çamaşır suyu.”..

Tekrar buluşuncaya kadar sevgiyle kalın.

Özcan Kandemir

ÖZCAN KANDEMİR
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >