ARTIK KISA CÜMLELER KURUYORUM…
Hayat çok kısa derler ya nedense her şey çok kısa artık.
Yürürken ardına bakmıyor insan, tökezlememek için, hep önüne bakıyor.Seninle o yolda yürüyenler ardın sıra kaldıysa ya yorulduğundan ya yüreğinin karalığından.Anlıyorsun…
Yanında olanlar seninle her şartta yürüyenler.
Vefa İstanbul’da eski bir semt sadece, buram buram tarçın kokusu yayılan bozasından.
Sevdalanmanın sebebi mutlu olmaksa, asıl kötüye gittiğinde birbirini mutlu etmeli insanlar. Bazen anlayamıyorsun.
Oysa sevdanın rengi siyah beyaz ne zamandır…
Sınırlar aşılıyor,hasletler zorlanıyor nedense ?...
Hayatın her döneminde kırılmalar var,köşeden dönmeler,acı veren, katlanabildiğin kadar.Elinden de başka türlüsü gelmiyor,zaten sınıyor hayat.
Ya diplerde yaşıyor, yada yukarılarda kalıyorsun,gücüne bağlı,anlıyorsun en büyük acı ölüm.
Gerisi boş…
Gidenler,vaadler verenler,seni seviyorum derken başka bedenlere akanlar acı vermiyor.Onu da anlıyorsun.
Önce yok sayıyorsun,görmüyor,duymuyorsun,konuşmayı unutuyorsun bir süre,içinden çıkmak isteyenlere izin vermemek için .
Sonra tüm yaşanmışlar yok oluyor.İşte o zaman mutlu oluyorsun.Herşeyi tekrar öğreniyorsun.Yürümeyi,konuşmayı,ayakta kalmayı.Yeniden doğuyorsun hayata.Hayat seni kucaklıyor,alnına bir öpücük konduruyor.
Teşekkürün en büyüğünü,hediyeyi hayat sana tekrar veriyor…
Sen kendi kendinin hediyesisin diyor sana gözüne sokarak.Anlıyorsun…
Artık kısa cümleler kuruyorum.
Vefa İstanbul’da eski bir semt sadece, buram buram tarçın kokusu yayılan bozasından,
Biliyorum.
01/01/2009
Sevinç Çakmaz
sevinc@cosmoturk.com
SEVİNÇ ÇAKMAZ
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
