"Aşkın en güzel anlarından biridir tenlerin birleştiği, yanarak alev aldığı anlar…. Yalnızca havada aşkın kokusu, tende aşkın yangını vardır alev alev…" Sevinç Çakmaz`ın yeni yazısı<br>
Aşkın en güzel anlarından biridir tenlerin birleştiği, yanarak alev aldığı anlar…. Yalnızca havada aşkın kokusu, tende aşkın yangını vardır alev alev…
Ya aşksız birleşen tenler ???
Aşkın uğramadığı yada adresini değiştirdiği zamanlarda birbirine karışan tenler nerededir?
İşte o zamanlarda can acıtır, tenleri bu sefer aşkdan değil acıdan yanar. Yaralar en derinden yürekden gelir, tenimizde iz bırakmaz.
Oysaki ne güzel başlamıştı aşkımız denir acı bir gülümse yerleşir ya yüzümüze. Dokunduğu anda sevgi ve şefkatten ısınan bedenler artık ayazdadır, buz gibidir. Geç gelen sonbahar, yapraklarıyla beraber yüreklerdeki aşkları da yerlere dökmüştür, üstüne basılmıştır çoktan…
Aşk bitince geriye ne kalır?
Ne çok sorduğumuz ve ne çokca da cevabını bulup da kaybettiğimizdir aslında. Aşk bitince geriye pek bir şey kalmaz. Bedenler yorgun, tenler solgun, yürekler de mahzundur artık!
Aşksız tenler artık başka sıcak buluşmalar, aşkla birleşmeler için yeni bir yolculuğun hazırlığına başlamıştır. Yine yeniden ısınabilmek için…