Yıkılanlar,yıkanlar ve yıkık binaların üstüne yenilikler kurmaya çalışanlar olmasaydı hayat daha güzel olurdu baharın ilk günlerinde…

William Shakespeare’in Macbeth de dediği gibi ,

'Kendini boşuna harcamış olur insan
Dilediğine erer de sevinç duymazsa.
Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi,
Yıkmakla kazandığın şey kuşkulu bir mutluluksa.'

Ve…
Bilge dedi ki;

- Korkuların var yüzleşmek istemediğin oysa ne çok kuvvetlisin şu hayattaki duruşunla.Korkuların neden kaynaklanıyor sordun mu?Niye dedin mi?Neden değil sorman gereken.

Durdu bir an düşündü.Hemen cevap vermedi.Susması yada düşünerek cevap vermesi zaman kazanmak için değildi.İçindeki kuyuya taşı attı sordu,en doğru cevabı içinden almak için.Cevap hemen geldi ve sözcükler ağzında akmaya başladı.

- Aslında herkese söylediğim ve inandığım şey korkmayın korktuğunuz başına gelir bilgisi oldu hep.Misyondan ziyade bildiğim bir öğretiyi paylaşmakdı amacım yıllardır.Ancak insan iyi yapamadığı şeyleri öğretirmiş bilgisi de vardı.Bu iki bilgiyi harmanlayıp,ekip,biçip,sulayıp rengarenk çiçekler açmasını hayal etmektense galiba ya fazla ya da az su verdim çiçeğime,ne yazık ki çürümesine sebep oldum.Aslında çürümeye başlarken farkettim,farkındalığın farkındalığını …

- Bu cevap seni tatmin etti mi? diye sordu Bilge kısa ve öz.

- “Korku,çürümüş sevgidir “ der Stefano Elio D’anna,Tanrılar Okulu adlı kitabında dedi farkına vakıf olan güçlü kadın.

Çünkü o an gücünü farketti,aslında diğerlerinin çok daha önceden fark edip korktuklarını da anladı.

- Kendini değerli buluyormusun? diye sordu.

- Hem de fazlasıyla,yaptıklarımın ve yapacaklarımın da değerini biliyorum.

- İşte sorunlar bazen bu yüzden ortaya çıkar çözüme varmak için,insanların kendi değerlerini anlaması için.Peki,fenalıklar niye var biliyormusun,iyilikler ortaya çıksın diye.Fenalığı da tetikleyen insan egosudur dedi ve gözlerine baktı kadının.

- Niye bu kadar çok fenalık var,diye bu kez o sordu.

- Cevabını sen ver dedi.

- Egodan dedi.Bastırılmış yada bastırılamayan ego değil mi ?

- Evet dedi ve sustu.

İşte o an susmanın çoğu zaman en büyük cevap ve erdem olduğunu bir kez daha anladı.Ve doğruyu,iyiliği diledi en kısa zamanda da dileğinin olmasını görmek için,”Doğru olarak sunulanların aslında yanlış olarak sunulduğunu,tüm gizlenenlerin ortaya çıkmasını,hakkın yolunu bulmasını ve maskelerin düşmesini istiyorum,diliyorum ve bekliyorum” dedi.

Ayağa kalktı ve bilgeye sarıldı.Bilge o gitmeye hazırlanırken ışıl ışıl aydınlanmış bir halde olan kadına,

- Yolun açık olsun, dedi.

Döndü gülümsedi ve

- “Her son yeni bir başlangıçdır…” dedi,ışığın içinden emin adımlarla giderken.

Sevinç Çakmaz
sevinc@cosmoturk.com

SEVİNÇ ÇAKMAZ
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >