Sevgi nedir sizce? Bana göre sevgi dokunmaktır, saygı duymaktır, kıyamamaktır, ona söz söyletmemek, korumaktır, her şeyde önce onu düşünmektir… Peki, aşk nedir? İçi yanmaktır, ah çekmektir yani sevginin ateşlisi, delisi, en çılgınıdır. Onsuz olamamaktır.

Bunların hangisi evlilikte görülür dersiniz? Hep, "evlilikte ilk zamanlar cicim aylarıdır, aşk vardır. Sonra bu biter, sevgi veya nefret gelir" derler. Ama aşk niye bitsin? Onu, güneşe gerektiği kadar gösterir, suyunu tam kararında verirsek, rüzgârdan, yağmurdan korursak bu kırmızı gül pırıl pırıl, solmadan, her gün yeni bir tomurcuk açarak devam eder.

Birbirini sevmeyen karı-koca, çok sevdikleri çocuklarının hayatını törpülerler. İnsan çok sevdiği bir şeyi böylesine mahvedebilir mi? İlla öpmek, kucaklamak, "aşkım, tatlım, sevgilim" diyerek çağırmak, onu çok sevdiğimizi göstermez. Bunu eğer hislerimizle, hareketlerimizle, vericiliğimizle, düşüncelerimizle birlikte gösteremiyorsak, davranış ve hareketlerimiz bizi yalanlıyorsa, hadiselere verdiğimiz tepkilerimiz yapıcı değil de yıpratıcı ise, biz eşimizi seviyor muyuz? Ağzımıza gelen her lafı pervasızca sarf edip, onu küçük düşürüp, avaz avaz bağırıp, hakaret edip, sonra da "özür dilerim aşkım af edersin" veya gece yatakta hiçbir şey yokmuş gibi yakınlaşmaya çalışmak... Şimdi biz çok mu seviyoruz, çok mu aşığız?

Sevgi her şeyin altında bir şey aramak yerine, karşı tarafı kırmadan, sorunlarımızın anlaşılmasını sağlamaktır. Kırmadan anlaşmak, sevgi göstermektir. Yoksa yakıp, yıkıp, kırıp dökmek ne sevgidir ne de aşk!

Evlilikte sevgi, eşiyle flört ederek, küçük, ufak, tatlı heyecanlar yaşayarak gelişir; el ele tutuşarak, göz göze bakışarak, kaçamak öpücüklerle beslenir, adeta vücutlarının her yanından aşk fışkırır. Karşıdan karşıya geçerken bile, kendilerini değil de birbirlerini kollarlar.

Seven eşler bir birlerine destek olur, köstek olmazlar. Fedakârlık, evlilikte sevgi varsa daima vardır. Çalınan her müzikte, dinlenen her şiirde, mehtapta, sevgililer yani karıkoca, yani genç-yaşlı, daima birbirlerini arar veya hatırlarlar. Tartışmalarda bile seven çiftler sözlerini dikkatle seçer, karşı tarafı incitmemeye çalışır. Seven çiftler küs kalamaz, dargınlıları uzatamaz, hemen af ederler. Alttan almak, özür dilemek, gönül almak iyidir ama şahsiyetini ezdirmeden, taviz vermeden olmalı, sadece huzur satın alınmalıdır.

BETÜL MARANGOZ
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >