"Bazen kendimi çok yalnız hissediyorum.. Çevremde o kadar sevdiğim insan varken..." Burak Laçin`in yeni yazını okumak için tıklayın...
İki aylık bir aradan sonra tekrar sizlerleyim. Sizleri o kadar çok özlemişim ki...
İki aydır neler yaptım neler... Çalıştım çalıştım çalıştım...
Zaten hayatımda en çok yaptığım şey... Başkaları için çalışmak ve onları mutlu etmek. Peki ya ben kendimden mutlu muyum... B.i.l.m.i.y.o.r.u.m.
Ne yaptığım, nereye doğru yol aldığımı bilemiyorum. Geriye baktığımda mesleğe başladığım tam 12 sene olmuş... Ne çabuk 12 seneyi devirmişim. 12 seneyi hangi sene yemişim haberim olmamış.
Peki reklamcılık sektöründe geçen bu 12 sene bana ne gibi artı değerler katmış? Şimdi onun hesabını yapar dururum.
Aslına bakarsanız kendi mesleğimden iğrenmiyor değilim. İnsanlara hep ulaşmak istedikleri 2 sınıf ötesini sunarak yaşamak... Ve yaşananlara kendimi de inandırmak ne garip şey.
Sanırım meslek aşkı bu olsa gerek. Ne tür meslekse...
Kurumsal çalışmasını yaptığım bir markayı marketten gidip 15 adet satın almak da bana özel herhalde...
Geçen maillerimi kontrol ederken 1 mail özellikle dikkatimi çekti. Okurumun ismini vermeyeceğim. İsmini x olarak anacağım.
X bayan bana yazılarımda devamlı sevgilimden bahsettiğim ve devamlı bu konu üzerine yoğunlaştımdan bahsetmiş. Haklı da değil hani. Geçmiş yazılarımı okuduğumda sevgilime bayağı yer vermişim. Ne güzel de yapmışım :)
İnsan bazen hayatta arkasında ona destek olacak güçler arar. Sanırım benim yaşam kaynağımda bu... sevgi... Ne yapabilirim ki...
Ben aşka inanan bir erkeğim. Aşkın var olduğuna doğru yerde ve zamanda yakalandığında doruğa ulaşacağına inanlardayım. Bundan dolayı yazılarımda aşka bolca yer vermeye devam edeceğim...
X okurumun yazısını okuduğumda düşündüm, düşündüm, düşündüm.
Evet haklıydı, ben ne yapmak istiyordum? Sevgilime yazılarımla kendimi ispatlamaya mı çalışıyordum? Sana ne kadar bağlıyım, bak gör diye devamlı mesajlar veriyordum. Yazmasam başıma neler geleceğini bildiğimde dolayı devamlı yazıyordum :)
Şaka bir yana... Aşk yazılarıma biraz ara vereceğim.
Zaten beni bilen biliyor. Adam gibi adam olmaktan da acayip mutluyum...
Keşke tüm cinslerim bu cesareti gösterebilseler....
Ve itiraflarım:
1- Hayatta bir çok insan sevdim ama bir tanesi beni baştan çıkarttı. Ve şu an birlikteyim
2- Reklamdan çok kazandım... İnsanlara görmek istedikleri hayalleri yaşatarak. Kendimden utanıyorum. Hatta iğreniyorum...
3- Sevgilimi ihmal ettim. İçeride mışıl mışıl uyurken ben hala bilgisayar başında oturmuş duruyorum...
4- Ailemi ihmal ettim... İşi bahane ederek. Yalan insan isterse her zaman fırsat bulabilir. Ama ayırmadım akşama kadar uyumayı tercih ettim.
5- Bazı iş arkadaşlarıma günaydın demek istemiyorum Çünkü içten pazarlıklılar. Yüzüne gülüp arkandan konuşmaya bayılıyorlar. İşleri güçleri olmadığı için herhalde vakit geçirecek bir denek arıyorlar.
Haftaya diğer itiraflarım sırada.
Bakalım neler olacak...
Sanırım kıyamet kopacak :)
Hayata her zaman gülümsemeniz dileğiyle, çünkü 12 sene çoookkk çabuk geçiyormuş. Şimdi anladım. Gecenin bu saatinde...