Hamileliğin 6.ayında eşim bir öğlen yemek arasında beni aradı ve dedi ki “Hastaneye yattım!” Bir an düşünemiyor insan, herhalde dedim kontrol günüydü? Yok, olamaz atlamış olamam, tüm kontrollere beraber gidiyoruz. Apar topar gittim hastaneye. Doktorumuz “Erken doğum riski var bu gece buradasınız” dedi ve 35 gün ve gece geçti üstüne… Tam 35 gün aynı odada kaldık… 34. haftanın sonunda prematüre olarak 2400 gr . ağırlığında küçük mucizemiz Nazlı doğdu.

Bu süreçte başladım bebek ve iyi bir ebebeyn olmak ile ilgili okumaya, araştırmaya, yazmaya, yazdıklarımı bir blogta toplamaya ve biradambirbebek çıktı ortaya. Bir seneden fazla oldu ve artık daha fazla okura ulaşmak için Cosmoturk’teyim.

İlk bisikletim pozu



1981 yılı, anneannemin tek katlı bahçeli evinin balkonu, bir yanım sırf gül ağaçları, rengarenk güller. Güller öyle ki yoldan geçen hemen hemen herkes “bir tane alabilir miyiz Muzaffer amca” diye balkonda oturan dedemden gül istiyor. Dedem kimseyi kırmaz, gül o kadar çok ki hiç bitmiyor.

Arka bahçe meyve ağaçları, narından kirazına, portakalından armuduna, eriğinden incirine…ne ararsan.

Bu resimdeki benim gayri resmi ilk bisikletim. İlk bisikletim ama bana alınan ilk bisiklet değil, dayımın bisikleti, sanırsam ona da abisinden yani büyük dayımdan kalmış. Kırmızı metal gövde, çelik üç adet jantlı tekerlek deri sele, üstünde orta boy pille çalışan korna, pek havalı Alman malı. Yok o zamanlar kimse de. Bıyk bıyk ses çıkarır pedalları çevirdikçe. Ara ara greslemek gerekir ki ses kesilsin. Üç çocuk büyütmüş kolay değil, yılların yorgunluğu var üstünde. O zaman kıymetini az anlamışım, keşke bu günlere saklaya bilseydim. O resimden ve hikayeden hiç bir şey kalmadı şimdi. Güller yok artık, duvara çıkıp Samsun incirlerini topladığım ağaç yok, dedem yok, anneannem yok, mahallede kalan tek tek katlı ev artık yok, yıkıldı, bisiklet yok.



Artık çocuklar ilk bisikletlerine bizim zamanımızdan çok daha önce biniyorlar. Rengarenk bisikletle var şimdi etrafta. 15 aylık Naz ona alınan yeni bir şeyin üzerinde olduğunun farkında belki ama ilerde hiç hatırlamayacak. 15 aylık bebeğin hafızasında ne kadarı kalabilir ki?

Bisiklet desen çok arasam da olmayanını malesef Çin malı, sokaktaki her 4 çocuktan birinde bir başka renklisi ya da başka bir hayvan figürlüsü var. Onun da bir özelliği yok yani. Canım kızımın ilerde bu fotoğrafa bakıp ilk bisikletim deyip yukarıdakilerin onda birini söyleyecek bir şeyi olacak mı bakalım?

CESUR DORUK
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >