Sevmeyi senden öğrendiğimi bildiğim günden beri, fotoğraf kareleri bir bir sayfalarımda renklerini koruyor. Hiç bitmeyecek, yada bir gün biteceğini bilir gibi, çeşidine göre yaşadım hayatımda var olan sevgi türlerini.

Şimdi geri baktığında, gidişini haklı buluyor musun?

Yada sende benim gibi dünden kalanları koruyor musun ?

Gitti demek, iki heceli tek yudumluk sert bir hareketti benim için..

Gittin, o an her şey dondu, bitti..Sayfalar rüzgar gibi beynimden aktı, geçti. Nasıl bu ev, bu giysiler, o kokun yok edilecekti. Ya bu hayat?

Bitti…Gittin…Serzenişlerimi bile bile, varoluşuma direne direne gittin. Şimdi şarkılar daha anlamlı, senin için seçilip dinlenmekte.. Evinin önünden geçip gitmek, bir umudun olmasını dilemek isterken imkansızlığın soğuk yüzüyle karşı karşıya kalmak ve tekrar kalbinin sızlamasıyla yoluna devam etmek.

Hiç yokluğuna alıştırmadın yada yok olabileceğine..Ne beyaz masa örtüsü ne de o yemeklerin tadı yok artık bu evde, senin sayende..

Gittin…

Her şeyi bitti, sanıldı…Kime göre ,böyleydi..

Yine gün doğmakta, yine her zamanki gibi gece olmakta…

Sevgimi en bonkör halde sunacağım varken, o boşluk dolamamakta..

Sen, ben ve senin sayende biz varmışız..Şimdi ben, sensiz

Ben sessiz..

Gittin..Bunu demek bu kadar kolay mıydı, yada dillere pelesenk olmak..Sen hiç kolay bir kadın olmadın ki..

Yada olmayı seçmedin diyelim..

Her yerde zor, her yerde yaramaz ve her yerde dediğim dedik..

Şimdi her yerde sen, üşümemde sıcaklığın ve yalnız kalışımda ellerin var..

Ben dünden kalanları hala koruyorum, ya sen…

Korkuyorum beni bırakıp gittiğin günden beri, unutulmuş olmamı aklıma getirmekten.

Sen, ben ve senin dünyanı kapsayan benim mutluluğum…

Senin sayende mutsuz oluşlarımdan kaçıp, kurtulmuşluğum..

Şimdi kapı duvar, çalsam da kimse çıkmıyor ..

Açsan en çıngıraklısından tutuşan eteklerinle ,yine ben geldim diye..

Ve yine bilsem en sakınmışlığınla beni sarmalayıp kaçıracağını, sana geldiğim yerden..

Şimdi hiçbir korku, sonunda o huzura kavuşturmuyor beni.

Belki korkular bile güzeldi, nedeni sonunda senle kucaklaşmak, kavuşmaktı diye....

Şimdi seni düşündükçe, sırtı kamburlaşmış yaşlı hüzünlerim var..

İster miydin hiç böyle olmamı ??

İster miydim hiç böyle yok olup uçuşmanı ??

Nice hatıralarım gibi sen raflarda kalmayansın..

Nice hayallerim gibi sen hayatımda olmayansın..

Gittin.. Bitti..

Bir defter kapatıldı, sanıldı…

Kimse bilmiyor…

Aslında her şey, içimde yeni başladı..

NEMZA SİNANOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >