Ne o beni terk etmişti ne de beni onu sevmemiştim hiç…Bulduğumuz iki kuruşluk sevgiyi yok pahasına çar çur etmiştik..Heba etmiştik değerini bilmeden, işte öyle…Delicesine..

Dokunmaya değil, bakmaya kıyamadığımız anlarımız olmuştu birbirimize..Altı üstü bir sevdaydı diyebilecek türden de değildi yaa..

Aklımda gitmişti sanki ? Düşünememiştim hiçbir şeyi..

Huzurun onda bulunduğu tüm zamanlarımın, bir gün onun sayesinde yok olacağını hiç aklıma getirmemiştim bile..

Yok olmak..!! İstemeden yok olmayı, başarabilmek..

Sevdiğin tüm şeyleri bir anda yok saymak, bunu yaparken zorlanmak, o anlarda güzel zamanlarımızdan çok, acınla göz yaşlarına boğulmak.. Bugün doğum günün..

Evde sessizliğin hazin bir tadı, bazen konuşmaktan daha çok şeyi içinde barındırmaz mı sessizlik ?

Ben gömüldüğüm kitaplarımın sayfa aralarında seni unutmayı umarken, başaramamamın manalarını kendimce türetmek, sessizlikle bana kaldı..

Ben hep tarihlerden bir hatıra anardım, ya bugün ?

Tarihler değildir belki de mesele, hatıraların arasındaki tadın farkındalığıdır.

Turşu ile pamuk şekerindeki zıtlık misali..

Hüzünler kaplıyor duvarlarımı, gitme desem bile gidecek yolun varmış meğer..Senin yok oluşunu tarih kayda alsa da, benim için gidişini hayatımdan ibaret. Bu aralar dar bi araftayim..Babamdan aldigim kisilik ozelliklerimi onun deneyimleriyle harmanlayabilseydim keşke. Med cezirlerimin anlam tasidigi bu gunlerimde ortagim sadece bana gulen Tanrim.....Aslında çok geç, birçok şey için çok geç. Çağırmaz mıydım eski günleri, gelseler öpüp yerlerine yerleştirmez miydim hiç ?

Ben hep tarihlerden bir hatıra anardım, ya sen ya bugün ?
Tarihler değildir belki de mesele, hatıraların arasındaki tadın farkındalığıdır.

Turşu ile pamuk şekerindeki zıtlık misali..

NEMZA SİNANOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >