Bundan yaklaşık 2 yıl önce Sabah Gazetesi’nin Günaydın eki benimle bir röportaj yapmış, başlık olarak ise ‘teşhirci’ yazmıştı. O röportajda söylediğim; twitter ve facebook gibi sosyal paylaşım sitelerini amacına uygun kullanmayarak oralarda yazı yazanlar ‘teşhirci’, okuyanlarda ‘röntgenci’ demiştim. Söylediklerimi de Amerikalı psikolog Maslow’un teorileriyle açıklamıştım. Sizce o gün söylediklerimi bugünkü twitter ortamı açıklamıyor mu?
Sosyal paylaşım sitelerinde ünlülerin birbirlerine hitap biçimleri, söyledikleri sözler sizce eski mahalle kavgalarını aratır bir ortam yaratmıyor mu? Eskiden ‘sanatçı’ olmak ya da ‘ünlü’ olmak özenilecek bir durumken şimdi utanılacak bir hal almış durumda. Tüm bunlar sizce neden oluyor? Eğitimsizlik ve alt yapının olmamasından. Tıpkı deprem gibi… Nasıl ki bir binanın temeli sağlam değilse o bina depremde sarsılıp yıkılıyor. Bir insanda alt yapısı sağlam değilse yaşamda nasıl bir tutum içerisinde olacağının bilincinde olmuyor. Gerçekten üzücü. Göz önünde olan insanların toplum için örnek olması gerektiği klişelerini savunan psikoterapistlerden değilim. Ancak mahalle kavgalarını bile aratır boyuttaki bir düzeysizlik hakkında da yorum yapmadan geçemeyeceğim. Bu toplumda sizlerin de çocukları büyüyor. Olgunlaşıyor. Belli bir yaşa geliyor. Çocuklarınızın bu kavgaları izleyerek, dinleyerek büyüdüğü bir ortamda büyümesine gönlünüz nasıl razı geliyor? Öyleyse çocuklarınızın en iyi okullarda okuması, en iyi eğitimi almasını neden istiyorsunuz? İnanın bana çocuklarınız da sizleri bir tarihte çok ayıplayacaklar. Kınayacaklar. Sosyal paylaşım sitelerinde ‘polemik’ yarışına giren tüm ünlülerin profesyonel yardım almaları gerektiğini düşünüyorum. Hatta benim bunu para kazanmak istediğim için söylediğimi düşünenler varsa onlara toplumun refahı ve huzuru adına ücretsiz olarak yardımda bulunmaya hazırım. Eğer profesyonel yardım almak ya da psikolojik destek görmek düşüncesi onlara kendilerini iyi hissettirmiyorsa, o halde tez yoldan kendilerine bir hobi ya da kendilerini iyi hissedecekleri bir uğraş bulmalarını öneriyorum. Zira bu gidiş hem onlar hem de toplum açısından pek bir fayda sağlamıyor.
Elbette isteyen ‘magazin’ yapabilir. Ayrıca magazin kötü bir olgu da değil. Ancak magazini mahalle kavgalarını bile aratır düzeydeki polemiklere dönüştürürseniz sonuçta ortaya hiçbir kazanım çıkmaz. Sizler de belli bir yaşa gelip bir tarihte geçmiş olarak anacağınız bu günleri hatırladığınızda yaptıklarınızdan utanmayacak anılar bırakmalısınız.
Umarım söylemeye çalıştıklarımdan iyi niyetimden şüphe etmeyerek fikir sahibi olmak isteyenler gerekli çıkarımları yaparak çok daha yapıcı bir yol izlerler. Aksi takdirde karşılıklı söz dalaşlarıyla hem gereksiz yere mahkemeler meşgul ediliyor. Hem de toplumumuzdaki insanlar bu konular yüzünden olumsuz etki altında kalıyorlar.
Her ne yaparsak yapalım, ama en iyisini yapalım. Kendimize yakışanı yapalım.
Bir kez daha sizlerle paylaştıklarımı okuduğunuz için gözlerinize sağlık.
Hoşça Kalın. Mutlu kalın. Bu arada unutmayın her hoşça kal bir merhabadır aslında.
Çağatay Öztürk
Psikoterapist
ÇAĞATAY ÖZTÜRK
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
