Aslında konu bir ay önce başladı. İkitelli’deki yeni Cosmoturk ofisimiz için güvendiğim bir mimar arkadaşıma dekorasyon ve çizim işini vermiştim.
Geçen yazımda bahsetmiş olduğum "ticari ahlak" meselesinden dolayı…
Görüyorum ki geçen yazımda bir kez daha haklı olduğum ortaya çıktı.
“Bile bile lades demiş oldum. “
Telefonumda onca mimar arkadaşım varken İstanbul’a 2 saat uzaklıkta çalışan mimar arkadaşımı seçmiştim.
Sonuçta Cosmoturk’ün yeni yapılacak ofisi için onun ruhuna ihtiyacım olduğunu düşünmüştüm.
Söz vermesine rağmen çizimlerin zamanında teslimi yapılmayınca mimar arkadaşıma telefonlar açtım. Bir, iki, üç, dört ve beş…
Baktım telefonlarım açılmıyor işin içinde başka şeyler olduğunu anladım.
Meğer yakınımda sandığım mimar arkadaşım çok uzağımdaymış.
"İşini profesyonel yaptığını düşündüğüm mimar arkadaşım aslında yeni mezun olmuş bir amatörden başka bir şey değilmiş. "
ŞİMDİ SEVGİLİ MİMAR ARKADAŞIM ÖZGÜR YAZIMIN BU KISMI SANA ÖZEL:
Hayatta iki tür insan vardır. Birincisi; işini disiplinli yapan ve hayatı boyunca başarılı olan kişi.
Diğeri ise, salla paça iş yapan ve gününü kurtarmaya çalışan kişi.
İki kişi arasındaki en büyük fark: Tarih’tir…
Çünkü tarihte sadece disiplinli çalışan mimarların adları BÜYÜK HARFLERLE yazılmıştır.
Ve bu büyük harflere sonuna kadar layık olmuşlardır.
Zamanımı çalmış olsan da zamanımın yok olmasına bir şey demiyorum.
Tek üzüldüğüm güven duygumun sarsılması.
Sevgili mimar arkadaşım senin soyadını vermiyorum Ama bizim camiadaki bir çok arkadaşım "Cosmoturk'ün yeni ofisinin mimarı" olarak tanıyordu.
Şimdi ise işini yapmayan mimar olarak tanıyor.
Keşke benim güvendiğim “Mimar Özgür” gerçekten özgürce davranıp sözünün eri olsaydı.
"Ve bu işin niçin kendisine verildiğini sorgulasaydı…"
Sana teşekkür ederim. Otuzdokuz yaşımda çok güzel bir şey daha öğrettin.
"UMARIM BUNDAN SONRAKİ İŞLERİNDE BAŞKALARININ CANINI YAKMAZSIN VE DAHA DİSİPLİNLİ ÇALIŞIRSIN"
CENK BABAEREN
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
