"İyi günde, kötü günde, hastalıkta, sağlıkta, ölüm bizi ayırana dek".

Bunun bir ileri taahhüdü de ahirette de birlikte olmak.

Yani dünyada da ahirette de birbirinden razı olmak.

Eşi hastalandı diye, onu bir saniye bile yalnız bırakmayan. O'nu bir gül gibi koklayan, kelebek kanadı misali ihtimam gösteren. ellerine, ağrıyan yerlerine masaj yapan, İlaçlarını süren, İlaçlarını takip eden, Hastahaneye getirip-götüren, hastahanede yattığı süre zarfında yanından ayrılmayan, hatta araba içinde yatan, hitabında sesini hiç yükseltmeyen, hizmet etmekten bıkmayan - usanmayan, öffffff bile demeyen,

Hanımı yaşadığı için daim şükreden ve iyileşmesi için dudaklarından duayı eksik etmeyen, Allah eşimi bana ve oğluma bağışlasın temennilerini yineleyen, bir insan evladı tanıyorum.

O beyefendiyi tanıdığım için de gururlanıyorum.

Cengiz Babaeren.

Maalesef böylesi örnekle karşılaşmayalı epey oldu.

Aksi örnekleri her gün duyuyor, görüyoruz.

Anneannem, "men dakka dukka" derdi.

"Çalma kapıyı, çalarlar kapını",

"Ne ekersen onu biçersin".

Bu deyişler boşu boşuna değil tabii.

Tabii Allah korkusu öğretilmeyen, örnekleriyle büyümeyen, kuldan utanmayan, hiç ölmeyecek, hiç hastalanmayacak zanneden insanların hayat görüşleri böyle olduğu için yapacak, söyleyecek bir söz yok.

Allah,

Egoist, sadece kendisini düşünen, gününü gün eden, vur patlasın, çal oynasın deyip, bu dünyayı eğlenceden ibaret sayanlardan bizleri korusun.

Zira onlar, sevaptan, iyilik ve hayır yapmaktan nasibini alamamış olanlardan...

İmkanlı olmak, güce sahip olmak, bakıcılar tutmak, ücretini ödemek, masrafları karşılamak hiç önemli değil
.
Önemli olan, hastayı yalnız bırakmamaktır
.
Bu hizmetleri bizatihi kendisinin deruhte etmesi esastır
.
Hasta yanında canından birileri olmasını ister.

O duygu öylesine bir şeydir ki, yabancı ile akraba, aile arasındaki fark hissedilenin ta kendisidir.

Eşi kendisini yanlız hissetmesin diye arabanın içinde yatanla,yatmayan arasındaki idraktır.

Hesaba çekilmeyecekmiş gibi yaşayan, bu dünyayı eğlenceye alanların vay haline.Vay,vay...

HİKMET SUNER
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >