SEVMEK VE SEVİLMENİN HAZZINI YAŞAYIN VE YAŞATIN.

Tutturmuşlar, “sevgiyi birbirinizden esirgemeyin, birbirinizi sevin,sarın-sarmalayın” diye.. Öyle “sevin demekle” sevmek, olmuyor. Hissedeceksin, hissettireceksin.. Ve en önemlisi de hak edeceksin.

“Ben istediğimi yaparım, istediğim gibi konuşurum “ deyip, sonradan da pişman olmak, mazeret değildir.. Pişman olunacak şeyleri yapmamak, nedamet duyduktan,tövbe ettikten sonra, aynı hatayı ,ikinci kez tekrarlamamak esastır.

Sen hataları yap yap, sonra da pardon de… Olmadı… “son anda yapılan tövbenin kabul olmadığı” gibi, “son pişmanlık da fayda vermez”..

Her zaman sevmekle ilgili cümleleri okuyoruz, duyuyoruz. Ama, son zamanlarda daha da çok duymaya başladık.

Sadece “sevin”, “sevdiğinizi söyleyin” kelimeleri pompalanıyor. Sevmenin gereğinden bahseden yok.. “İlişkiler hakkı doğurur”cümlesi,göz ardı ediliyor..

Her şeyin kuralı olduğu gibi “sevmenin de kuralları” vardır. Ama bu unutuluyor. Mesela evinizde çiçek var. Onu severek aldınız. Onu sulamaz, ona gerekli bakımı yapmazsanız, solar ve ölür. Olsun, bir tane daha alırım,der,gider, gene sevdiğinizi zannettiğiniz, beğendiğiniz çiçeği alabilirsiniz.

Kendinize göre meseleyi halletmiş olursunuz. Sonra,o da ölür, gene alırsınız.

Böyle sürer, gider. Bu, olayın bir yüzü.

Diğer yüzü de severek-beğenerek aldığınız çiçeği, yaşatmak için gereğini yapmanız… Sulamak, solan yapaklarını ayıklamak, toprağını değiştirmek, yaşam koşullarını hazırlamak gibi… O zaman çiçek açar, siz de ona emek vermekten, onunla ilgilenmekten zevk alırsınız.

Karşılıklı bir alışveriş bu.

Görülen odur ki, seviyorum demekle sevmek olmuyor. Doğrudur, sevmek yaşama bağlanmaktır. Ama, sevmek ve sevilmek duygusunun da “yaşam koşulları”, vardır.

Sevme’yi ,muhafaza etmek ve geliştirmek lazımdır. Aynı, çiçeği sulamak,ona bakmak gibi.. Yoksa, bir gün o da yüreklerde solar, yüreklerden akar gider. Sevgiyi esirgeyenlerin, pişmanlıklarından kaynaklanan “affet beni” si vardır.

Son günlerde internette dolaşan bir yazı var.

Eşine yazılan özür dizeleri. Ben böyle değerlendiriyorum. Ancak,yaşanan yaşanmıştır. Giden gitmiştir. Acılar çekilmiş,ömür tükenmiştir. Sonra sen gel “pardon” de.

Olmadı……

Bazı şeylerin pardonu olmuyor.“seni affettim” cümlesi bile, kırılan kalpleri tamir etmez, dökülen gözyaşlarını da geri getirmez.

Mühim olan, sevilmeyi hak edenlerden sevgiyi esirgememek, yaşarken,sevmenin-sevilmenin kıymetini bilmektir.

Ey kalp kıranlar, acaba Allah sizleri affeder mi?

MUHATABINIZ AFFETSE BİLE...

İnsanı insan yapan meziyetler doğru kullanmak içindir.
Bunu böyle düşünür böyle yaşarsanız sevilir ve doğru insanı seversiniz.

"Günah ve harama düşme endişesiyle, şüpheli şeylerden uzak durmadıkça aklın faydası, Edep olmadıkça asaletin faydası, Cömertlik olmadıkça zenginliğin faydası, Güven olmadıkça sevincin faydası, Kanaat olmadıkça fakirliğin faydası, Alçak gönüllü olmadıkça, yükselmenin faydası" olmaz.

Bunlarsız da sevgi olmaz.

Sevgi,

Gönül verdiğiniz, ahlaken, ruhen, hissen, bağlandığınız inancın adına benimseme, himaye etme, “sevme” deniliyor.

Karşımızdakini bize , “Allah”sevdirir. Allah, sevgiyi sevdirdiği gibi, kalbe yerleştirdiği gibi, orada sevgiyi ziynetler.

Sevginin muhtevasında, yapısında, sahiplenme, şevkat, merhamet ve ilgi vardır..

Emekle büyüyen, sabırla ödüllendirilen, okşadıkça, kolladıkça içice giren hemhal olunan yek ahenk, yek vücut ,ruh be ruh bir yaşamdır. Çünkü,İlahidir. Sevgi,hayat, iksirdir. Ruhi, ahlaki, vicdani, manevi hayatımızdır..

Ruh ve bedenen birleşmedir.

Düşündürülmeden, düşünülen,istenmeden takdim edilen,takdir ve taltif edilen,iftihar edilendir. Korumak,kollamak,himaye etmektir. Çünki sevgi sağlıktır. Tedaviden daha mühimdir.

Sevgi,sıhhatli yaşamaktır. Hem bedeni ,hem de ruhu sağlıklı tutmaktır. Bunlar için de zemin hazırlamaktır. Tahmin etmek,denk getirmektir.

Sevgi, meyildir.

İnsanla doğar, insanla yaşar. Her şeyin tekamül ettiği gibi,sevgi de tekamül eder,gelişir. Alelade şeyleri sevmek, çocuğu sevmek, ana–babayı sevmek, Allah'ı sevmek gibi....

Mertebe mertebe sevgiler vardır.

Sevgi kemale erdiğinde hayat olur,billur olur,nur olur.. Sevgi öyle bir cevherdir ki, hiç yüksünmeden,hiç erinmeden,her şeyinizi verirsiniz.

Çünkü, bütün ruhunuzla ,sevdiğinizin ruhuna bağlanıyorsunuz.
Onun içindir ki,İman ile sevgi arasında vazgeçilmez bir ilişki vardır.

Birbirini tamamlar.

Sevgisiz iman olmaz, imansız da sevgi olmaz. Peygamber Efendimiz; "İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olamazsınız." buyuruyorlar. Dua, ruhun ifadesidir.

Söz aleminde ifadesini bulamayan meyiller, aşklar dua halinde ifade edilir. Dua gönülden gelen, ruhtan gelen çağlayandır.

Gönül, kalbin içinde, herkesin göremediği cevherdir.

Gönül, ruhumuzun, aklımızın karargahı, sevgi, ruhumuzun bahar mevsimi, diriliş ayıdır. İçinde fedakarlık ve himaye olan hayat programıdır. Hem dünya ,hem de ruh alemimizi ayarlayan hayat şeklidir.. Bedeli, mükafatı ve galibiyeti mutlaktır. Ve, Allah tarafından, istediğine nail olmaktır.

Sevgi,hayat programımızı,hem dünya âlemimizi, hem ruh âlemimizi ayarlayan hayat nizamıdır. Sohbettir, sarıp sarmalamak ve öylece kalmak ve ruhu beslemektir.

Gönlümüz sohbetsiz yaşayamaz ki.Gönlümüz güzel sözle, sohbetle sevgiyle beslenir.

Dünya da ahretin tarlasıdır..

Burada ne ekersek orada onu biçeriz. Hayırsa hayır, şerse şer.
Cennet, Allah'ın, en büyük nimetlerinin tecelli edeceği ,en büyük sahnedir.

Allah'ın vaat ettiği o büyük tecelliller, Sevdiğin zaman, yüzler gül yaprakları gibi terü taze, Mehtaplar nurlu, pırıl pırıl olur.

O duygu, ifadeye sığmayan, kulaklarla duyulmayan, gözlerle görülmeyen, hiçbir kimsenin hatır ve hayaline gelmeyen Allah'ın lutfu ve senaryosudur..

Vuslatın tecelli edeceği sahnedir. Saadetlerin saadetidir.

Cehennem ise, sevgisizliktir., Bütün bu güzelliklerden mahrum kalmaktır. Yani,Ceza yeridir.

Sevgi hayatın hac'cı, Ruhun miracıdır. Bir duyulan vardır, bir de duyanın değeri..

Duyanla - duyulan ne kadar kutsal, ne kadar temiz, ne kadar yüksek olursa, sevgi de o nispette kuvvet ve değer kazanır.
Sevgi birlikte yaşamanın tahsil hayatıdır.

Sonunda mutlak sınıfı geçmek vardır. Takdir vardır. Sevgi, herşeyi güzel yapar, güzeli daha güzel ,daha ala yapar.

Sevginin, ruhun, büyük hedefleri de vardır.

Büyük hedeflerinin de hududu yoktur.. En küçük hedefi ise,kainattan büyüktür. Onun için de, sevginin yanında kainat, daima küçülür.

Sevgiden mahrum olanların mutluluğu artık imkansızdır.

Sevgi, hislerin, arzularınızın ulvileştiği, kötü meyillerin dizginlendiği, bütün zulumlardan uzaklaşılan bir alemdir.

Sevgi insanı fedakar yapar. Sevgi,kalbin Allah’a açılışıdır.
Dua etmektir.iyilik dilemek ve iyilikleri birlikte yaşamaktır.

Sevgi duanın kabulüdür.

Dost olmak ve dostluğu muhafaza etmektir. Son nefeste bir bardak su ve kelimeyi şahadettir. Sevmek, ektiği fidanın meyvesini yiyen bahtiyar insandır..

Sevgi gerçekleşen rüyadır. Allah dualarımızı kabul etsin

Hikmet Suner
hikmetsuner@yahoo.com
 

HİKMET SUNER
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >