BAŞINI, ESKİDEN KALBİMİN OLDUĞU YERE YASLA
Başını, eskiden kalbimin olduğu yere yasla
toprak üzerimde kalsın
uzan yeşil çimenlere
beni sevdiğin zamanları hatırla…
Uzandım yeşil çimenlere…
Seni özgür bırakıyorum, zihnimle birlikte… İçimi karartan hiçbir düşünceye yer yok artık .
Ne kadar sevdim seni.
Ne kadar çok sevdim, ne kadar…
Şimdi özgürsün, gökyüzünden bakıyor gibisin bana.
Hiçbir zaman boş bakmadın üstelik, tanıştığımız günden beri, hep bildiğin bir şey vardı.
İzin verdiği kadar özgürdür insan. İzin veriyorsun şimdi görüyorum, gerçeği kabullendiğini
Konuşmayı başardın kalbinle ve seni dinliyor düşüncelerin
Sevdiğini kabul ediyor, geri gelmeyeceğim için ağlıyor, kendini sınırlamadan aşkını yaşıyorsun.
Evet artık özgürsün. Öylece yatıyorum huzur içinde, tam da olmam gereken yerde.
Dalgaların sesi kulaklarımı gıdıklıyor, hava öyle güneşli ve güzel ki kelebekler uzandığım yerdeki çiçeklerle oynuyor. Ağaçların şarkısını duyabiliyor musun? Sanki onlar da beni taklit edip sana bir şeyler söylüyor. Özgürüz artık istemediğimiz kadar! İzin verdiğin kadar sevildin sen.
Hayatımın sonuna kadar seninle konuşsam sıkılmam diyordum ya hep… Seninle gerçekten ölene kadar konuşulabilirmiş.
Uzandım yeşil çimenlere… Seni özgür bırakıyorum. Ama sen hala şaşkın şaşkın başımı okşuyorsun. Arkamda bıraktığım herkes beni sevdiğini bir şekilde haykırabiliyorken, sen bunu daha yeni yeni kabulleniyorsun.
Uzaklaş yanımdan uçabildiğin kadar! Özgürsün artık, gözyaşların güneşime değiyor ve bak gökkuşağı seni çağırıyor.
Bense çok mutluyum yeşil çimenlerimle şimdi. Yalan değilmiş bu his, sen beni sevdin.
Ve teşekkür ederim. Beni ne kadar sevdiğini hatırladığın için…
Bu şarkı sana beni anlatıyor dinle ve uzan benimle yeşil çimenlere…
“başını, eskiden kalbimin olduğu yere yasla”
toprak üzerimde kalsın
uzan yeşil çimenlere
beni sevdiğin zamanları hatırla
yaklaş iyice, çekinme
yağmurlu gökyüzünün altında dur,
ay yükseliyor ufuktan,
trenler geçerken beni düşün,
üzerimde biten çalı çırpıyı temizle,
geçip gitmedi mi tren çala çala düdüğünü.
boşluğa karıştım ben
uçuyorum artık havada,
gölgemde dur,
artık herşey benden oluşuyor.
hava raporunda bugün diyecek ki
yağmur kokusu var havada.
tanrı yıldızları aldı,
birleştirdi onları,
artık kuşlar ayırt edilmiyor tomurcuklardan.
benden kurtulamayacaksın hiçbir zaman,
tanrı beni ağaca dönüştürecek.
bana elveda deme
yalnızca gökyüzünü anlat bana
ve eğer gökyüzü düşerse sözlerimin üzerine
şakacı kuşlar yakalarız seninle
başını, eskiden kalbimin olduğu yere yasla
toprak üzerimde kalsın
uzan yeşil çimenlere
beni sevdiğin zamanları hatırla…
*Cibelle Green Grass / Sanırım vasiyetim olacak bu şarkı !
Nino,
Dikilitaş
nihanhatipoglu@cosmoturk.com
NİHAN HATİPOĞLU
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
