Gün gelir bir mucizeye tanık olursun. Kelimelerle anlatamaz,duygularını içinde yaşarsın. Bir rüya gibi, bir hayal gibi,tıpkı bir masal gibi…
Hayali yaşamak gibi, duyguların en yoğununu tarif edilemez bir hisle çığlık çığlığa bağırmak gibi. En minik, en büyülü, en içten,en masum, en riyakarsız, en doğal, en ufacık elli, en minik ayaklı, en mucize kokan, cennet kokan, saflık kokan, baştan aşağı sevgi kokan…
Bunun adını koymak istesen de koyamazsın. Gözlerin buğulu bakar durursun, defalarca öpmek,koklamak istersin, sevmek , dokunmak istersin, saatlerce hissetmek, yorulsan da ben enerji doluyum diye haykırmak istersin…
Ve bunun adını koyarsın; AŞK bu dersin…
SEMNAL GÖKMEN
YAZARA E-POSTA GÖNDER
DİĞER ADRESLER 
