Bugünlerde zihnimi temizleme derdindeyim. Ne kadar gereksiz,hayatımda hiç kullanmadığım bilgi varsa çöpe atıyorum.

EndoplazmikRetikulum : Hücre dehücre zarı ile çekirdek arasında madde taşıyan ince kanalcıklardır. Şimdi niye bu benim aklımda yıllardır.Ne işe yarar,niye öğretildi?Bu kanalcığın adını bilmesem ÖLÜR MÜYÜM?BİR YERİM EKSİLİR Mİ? Ya da BİR YERİM ŞİŞER Mİ?

Sadece bununla da bitmiyor ki olay böyle yüzlercesi zihnimi meşgul etmekte;

Pi sayısı,bilmemneyin karekökü,analitik geometri,asal sayılar (Gerçi şimdi fark ettim bu kelimelerin anlamlarına dair en ufak bir fikrim yok,sadece ezberlemişim o kadar.Buna da şükür,ya anlamlarını bilseydim ve çok sevgili beyinciğim bu ‘’bana göre saçma’’ bilgilerle dolsaydı ne yapardım :))

Pi sayısı bana sadece çok sevdiğim Taksim Asmalı Mescit’teki ‘’Cafe Pi’’yi.

Karekök,’’meyankökü’’nü.

Asal sayı, asal olmayan sayının tersini (Kıııroliçeliğim hortladı) hatırlatıyor.

Sevdiğim tek kelime ‘’fotosentez’’ nedense sempatim var bu kelimeye.

Ben lisede sözel bölümde okudum.(Her ne kadar eskiden sözel okuyanlara gerizekalı muamelesi yapılsa da ben severek ve isteyerek okudum bu bölümde.Ülkemizde matematiği iyi olmayan herkese neden kıt beyinli muamelesi yapılıyor anlayamıyorum)

Lise 2’de matematik takıntılı bir resim hocamız vardı,bizim sınıf öğretmenimizdi.Sözel bölüm olmamıza rağmen hafta da 4 saat matematik dersi aldırıyordu.İnanın hayattan soğudum,hocadan soğudum,okuldan nefret ettim,duvarlar üstüme üstüme geldi (Yine içimdeki Küçük Ceylan pırtladı,gerçi bu durum Küçük Ceylan’la örtüşmedi ama neyseeeeeeeeeeee)

Matematiğe bu kadar yüklendim ama Edebiyatta yok muydu sevmediğim konular diye soracak olursanız,vardı elbette.

Aruz vezni diye birçoğumuzun başına bela olan bir ölçü var bilirsiniz. Çok cazip bir konu değildi ama hocalarda nefret ettirmek için ekstradan ellerinden gelen çabayı gösterdiler (Bknz:Bizim edebiyat hocamız sınavda 10 sorudan 8’ini bu konudan sorarak tarihe bir imza atmış ve sözel bölümünün neredeyse tümünü ikmal’e bırakma başarısını göstermişti.Ben ikmal’e kalmadan geçtiğimi gururla söylemeden duramayacağım)

Sanırım Kemal Sunal’ın bir filminde vardı;Ba beyli bala bulalı bamburleyli bap bup gibi komiğimtrak bir cümle.Bu tarz cümlelerle sevimli hale getirmeye çalışarak öğrendik biz bu failatünfailatünfailünü.

Yazdıkça çıkıyor zihnimdeki beni gıcık eden kelime öbekleri.Ben yazmaya başladıktan sonra bir abartı oluştu cümlelerimde.Hemen örneklendiriyorum,hem de taze yazımdan bir örnekle;

Üstteki paragrafta yazdığım ‘’yazdıkça çıkıyor zihnimdeki beni gıcık eden kelime öbekleri’’ yerine önceden olsa,

‘’yazdıkça çıkıyor zihnimdeki gıcık kelimeler’’ derdim. Yani matematiksel hesabıma göre 3 kelime fazladan yazmışım. Aman ne büyük iş dediğinizi duyar gibiyim.

Gelsin bahar ayları, gevşesin gönül yayları…(Yazarınızı bahar havası fena halde çarptı, hakkında hayırlısı)

Bir dahaki yazımda görüşmek üzere çok sayın,sevgili okurlarım.

TÜLİN KILIÇ
YAZARA E-POSTA GÖNDER

Diğer yazıları liste halinde görmek için tıklayın >